.

ละอองฝนโปรยปราย ซูอวี้ยืนโบกพัดจีบอยู่ด้านล่างกำแพงเมือง พลันนึกถึงถ้อยคำของซูอี๋พระขนิษฐาก่อนจะออกทัพว่า “เล่าขานกันว่าองค์หญิงเหวินชางแห่งแคว้นเว่ยสิริโฉมเลิศล้ำ ความรู้ก็เลิศล้ำ เป็นยอดหญิงผู้ประเสริฐ เกอเกอออกศึกครั้งนี้ ยามกองทัพคว้าชัย ไยไม่พลอยรับองค์หญิงเหวินชางผู้นั้นกลับมาบ้านด้วยกัน ให้เป็นพี่สะใภ้ของน้องเล่า?” บนกำแพงเมือง แขนเสื้อยาวจดพื้นของเยี่ยเจินพลิ้วไสวในสายลม เงาร่างบอบบางนั้นพลันเหยียบย่างสู่ความว่างเปล่ากะทันหันโดยไร้วี่แววล่วงหน้า ร่วงตกลงมาอย่างรวดเร็วดุจปักษายักษ์สีขาว ยามตกถึงพื้น อาภรณ์สีขาว เลือดสีแดงฉาน แม่ทัพนายกองแคว้นเว่ยที่ด้านล่างกำแพงเมืองต่างร่ำไห้ไม่เป็นเสียง

.

ซูอวี้ทอดพระเนตรกองเลือดห่างออกไปไม่ไกลนั้น เนิ่นนาน หุบพัดจีบลงตรัสสุรเสียงราบเรียบ “จงจัดพิธีฝังตามฐานะเจ้าหญิงอย่างสมพระเกียรติเถิด”

.

อ่านตัวอย่างได้ที่