เลือกขนาดตัวอักษร : ก ก ก ก ก

บทที่ 5 - 02

 

 

ไม่ว่าจะย้อนนึกในยามใด เฟิ่งจิ่วล้วนแต่เห็นว่า การออกโรงในเขตแดนปทุมมาสิบสามานย์ของนางเมื่อครั้งนั้น มีมาดอย่างยิ่ง

ในตอนนั้น เหนือศีรษะนางเทินดวงรัศมีสว่างจ้า เท้าเหยียบเมฆาสองก้อน สืบทอดพลังฤทธิ์จากเนี่ยชูอิ๋น ร่างกายได้ขยายใหญ่ขึ้นหลายร้อยเท่า เลี้ยวเข้าสู่เขตแดนปทุมมาสิบสามานย์ เพียงแหงนคอลมพายุก็พัดกระหน่ำ เพียงอ้าปากก็พ่นลูกไฟไปเป็นสาย เพียงแค่จามยังกลายเป็นสายฟ้าฟาด ร่างทั้งร่างคืออาวุธสังหารเคลื่อนที่แห่งโลกหล้า

แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 2560, 20:24 โดย