5. กระบี่แห่งใจสัตย์ กระบี่ชีซิงหลงเยฺวียน （七星龙渊剑 ：诚信之剑）
.
กระบี่เล่มนี้เล่าขานกันว่าสองปรมาจารย์หลอมกระบี่ ท่านโอวเหยี่ย (欧冶子) และกานเจียง (干将) ร่วมกันตีขึ้น เพื่อตีกระบี่เล่มนี้ ท่านทั้งสองได้ขุดเจาะเขาฉือซาน (茨山) ปล่อยน้ำจากลำธารในภูเขาไหลออกมา ชักนำไปยังสระน้ำเจ็ดแห่งซึ่งเรียงตัวเป็นรูปดาวเหนือที่ข้างเตาหลอมกระบี่ นามว่า “ชีซิง” (七星 : เจ็ดดาว) หลังจากที่กระบี่สร้างเสร็จ เมื่อก้มลงมองตัวกระบี่ ดุจดั่งขึ้นภูสูงแล้วก้มลงมองเหวลึก เลื่อนลอยและลึกล้ำ ประหนึ่งมีมังกรยักษ์ขนดนอน ด้วยเหตุนี้จึงชื่อว่า “หลงเยฺวียน” (龙渊 : หุบเหวมังกร)
ฝีมือการหลอมกระบี่เล่มนี้ถือว่าเลิศล้ำก็จริง แต่ความโด่งดังของมันเป็นเพราะชาวประมงธรรมดาที่ไม่ทราบชื่อจริงซึ่งเรียกขานตัวเองว่า “ชาวประมง” (渔丈人)
.
เล่าขานกันว่าอู๋จื่อซฺวีถูกขุนนางกังฉินใส่ร้ายป้ายสี ต้องหลบหนีการตามล่า ถูกทหารแคว้นฉู่ตามไล่ล่าไปตลอดทาง วันนี้ ลนลานหนีเปะปะไปถึงริมแม่น้ำแยงซีเกียง เห็นท้องน้ำกว้างใหญ่ไพศาล ข้างหน้ามีผืนน้ำกว้างขวางกั้น ข้างหลังมีทหารไล่ตามมา ขณะที่กำลังร้อนใจสุดขีด อู๋จื่อซฺวีก็พบว่ามีเรือน้อยลำหนึ่งแล่นมาจากทางต้นน้ำอย่างรวดเร็ว เฒ่าประมงที่อยู่บนเรือตะโกนเรียกถี่ๆ ให้เขาลงเรือ หลังจากที่อู๋จื่อซฺวีลงเรือแล้ว เรือน้อยก็แล่นเข้าไปซ่อนในพงหญ้าน้ำอย่างรวดเร็ว สาบสูญร่องรอย ทหารบนฝั่งที่ไล่ล่าตามมาจากไปอย่างผิดหวัง
ชาวประมงพาอู๋จื่อซฺวีไปส่งที่ริมฝั่ง นำเหล้าและอาหารมาเลี้ยงอู๋จื่อซฺวีกินดื่มจนอิ่มไปหนึ่งมื้อ อู๋จื่อซฺวีรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมาก จึงถามชื่อแซ่ของชาวประมง ชาวประมงยิ้มพลางตอบว่า ตัวเขาเร่ร่อนไปทั่ว ชื่อแซ่จะมีประโยชน์ใด เรียกแค่ “ชาวประมง” (渔丈人) ก็ได้แล้ว
อู๋จื่อซฺวีคารวะขอบคุณพร้อมกับกล่าวอำลา เดินไปได้ไม่กี่ก้าว ก็นึกกังวลในใจจนหันหลังย้อนกลับไปใหม่ ปลดยอดกระบี่ชีซิงหลงเยฺวียน (七星龙渊) ซึ่งสืบทอดมาจากบรรพบุรุษสามรุ่น โดยหมายจะมอบกระบี่ล้ำค่านับพันตำลึงทองเล่มนี้แก่ชาวประมงแทนการขอบคุณอย่างสุดซึ้ง พร้อมกับไหว้วานชาวประมงว่า อย่าได้แพร่งพรายร่องรอยของท่านเด็ดขาด
.
ชาวประมงรับกระบี่ชีซิงหลงเยฺวียนมา แล้วแหงนหน้าถอนหายใจ กล่าวกับอู๋จื่อซฺวีว่า “ที่ช่วยชีวิตท่านนั้นเพียงเพราะว่าท่านเป็นขุนนางที่ซื่อสัตย์ภักดีต่อบ้านเมือง ไม่ได้หวังผลตอบแทน มาบัดนี้ ท่านยังคงสงสัยว่าข้าคิดหวังผลประโยชน์เชื่อใจไม่ได้ ข้าได้แต่ใช้กระบี่เล่มนี้แสดงความบริสุทธิ์ใจของข้า” กล่าวจบขวางกระบี่เชือดคอตาย อู๋จื่อซฺวีจึงโศกเศร้าเสียใจอย่างยิ่ง
.
พบเรื่องราวบันทึกอยู่ใน “อู๋เยว่ชุนชิว” (《吴越春秋》) กระบี่ชีซิงหลงเยฺวียนเป็นกระบี่แห่งสัจจะและความซื่อสัตย์
แก้ไขเมื่อ 7 ต.ค. 2561, 10:07 โดย Admin
