โพสต์เมื่อ 3 ก.พ. 2555, 08:35
เล่มที่ ๔ รวมพลก่อตั้งสมาพันธ์
แนะนำตัวละคร
เฉินเฟิง (แซ่เฉิน ชื่อเฟิง แปลว่า ลม)
พระเอกของนิยายเรื่องนี้ นิสัยอ่อนโยน ชอบแบ่งปันความรู้ เป็นคนที่เชื่อว่าโดยเนื้อแท้แล้วมนุษย์ทุกคนต่างก็เป็นคนดี แต่ขณะเดียวกันก็มีนิสัยอ่อนไหว จิตตกได้ง่าย มีหลักการในการจัดการเรื่องราวเยอะมาก ชอบพูดว่ามีบางเรื่องที่ควรทำและมีบางเรื่องที่ไม่ควรทำ เก่งในด้านวิจัยและคิดในแง่มุมใหม่ๆ มักจะยิ้มบางๆ อยู่เสมอ เป็นชายหนุ่มที่สดใสร่าเริง
เมฆถาโถมยุทธ์ล้ำเลิศ (อวิ๋นเทาอู่เลฺว่[1])
ชื่อจริง หลี่อวิ๋น เป็นเพื่อนตายตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้นจนปัจจุบันของเฉินเฟิง แต่เนื่องจากนิสัยมุทะลุและดื้อรั้นดันทุรัง ทำให้ทะเลาะปึงปังกับเฉินเฟิงอยู่เสมอ
อวี๋เลี่ยงอี้
ชื่อจริง อู๋จื้อสฺยง[2] เป็นเพื่อนตายตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้นจนปัจจุบันของเฉินเฟิงเช่นกัน จากประสบการณ์ในการทำงานด้านธุรกิจ ทำให้เป็นคนที่มีความสามารถในการเจรจาประนีประนอมสูงมาก ได้รับคำเชิญจากเฉินเฟิงเข้ามาเป็นสมาชิกสมาพันธ์
คมพิรุณ (อวี๋อิ่ง)
หัวหน้าขบวนทหารรับจ้างนักเวทและสัตว์ แม้หน้าตาจะดูอ่อนโยน แต่สามารถบัญชาการทหารรับจ้างใต้บังคับบัญชาได้อย่างเฉียบขาดมาก เป็นคนอ่อนนอกแข็งในอย่างแท้จริง ได้รู้จักเฉินเฟิงเพราะการชักนำของครุโฬ
ครุโฬ (เจียโหลวหลัว)
ฉายา “รู้สารพัด” นักเล่นเกมอาชีพมือเก่า ถนัดด้านข่าวสารและสร้างไอเท็ม ได้สาบานเป็นพี่น้องกับเฉินเฟิงในเกม
อะไรก็ได้ (สุยเปี้ยน)
เสนาธิการของขบวนทหารรับจ้างนักเวทและสัตว์ จงใจเลือกหน้าตาโหลๆ ให้ตัวเอง เป็นยอดเสนาธิการทัพตัวจริง ข้อเสนอแนะที่เขามีให้ในช่วงเวลาคับขันจะเป็นประโยชน์อย่างมากเสมอ แต่ชื่อออกจะน่าอึ้งไปหน่อย
จวงหย่วนจื้อ , จวงหมิ่นเจิ้ง , จวงอานเฟิง
สมาชิกในขบวนทหารรับจ้างนักเวทและสัตว์ ในโลกความจริงเป็นแฝดสาม หน้าตาเหมือนกันเปี๊ยบ แถมยังชอบไปไหนมาไหนด้วยกัน ทุกคนจึงมักเรียกพวกเขาว่า “สามนักดาบ”
หนานอี๋ (ต้นหนานสุขสันต์) , เฟิงฉิง (ต้นเฟิงฟ้าใส)
สมาชิกในขบวนทหารรับจ้างนักเวทและสัตว์ ในโลกความจริงเป็นฝาแฝดกัน เคยเป็นเพื่อนร่วมก๊กในโรงเรียนศึกษาผู้ใหญ่[3]กับสมาชิกในขบวนทหารรับจ้างนักเวทและสัตว์คนอื่นๆ (คมพิรุณ , อะไรก็ได้ , สามนักดาบ รวมทั้งหมด ๗ คน)
เลเอทท์ (Layette)
ทำงานเป็น ฮาร์ท ผู้ดูแลคลังเก็บไอเท็มบนเกาะเริ่มต้น เป็นนักเล่นเกมอาชีพที่เก่งมาก เล็งเห็นและให้ความสนใจต่อความสามารถในการค้นพบความลับของทักษะอาชีพของเฉินเฟิงอย่างสูง นิสัยน้ำนิ่งไหลลึก ถนัดในการสังเกตจับตาดู
พระขรรค์ธรรมเมฆจำนรรจ์ (ฝอเจี้ยนอวิ๋นซัว) , ดาบผู้กล้าพลิ้วละลิ่ว (เสียเตาเพียวเหมี่ยว)
ผู้รับหน้าที่หัวหน้าสมาพันธ์ดาบกระบี่แทนเลเอทท์เป็นการชั่วคราว เป็นนักเล่นเกมอาชีพทั้งคู่ เป็นสมุนซ้ายขวาที่เลเอทท์ไว้ใจมาก
เทวอาจารย์มังกร (หลงเทียนซือ)
หัวหน้าตึกมังกรพยัคฆ์ ตึกที่ ๗ ของสมาพันธ์ดาบกระบี่ ได้รับคำสั่งให้มาหาเรื่องขบวนทหารรับจ้างนักเวทและสัตว์ แล้วใช้แผนสกปรกทำให้พวกขบวนนักเวทและสัตว์ตกหลุมพรางดิ้นไม่หลุด แต่เฉินเฟิงบังเอิญผ่านมาพบเข้า จึงช่วยคลี่คลายภาวะวิกฤติให้พวกขบวนนักเวทและสัตว์
พยัคฆ์สุวรรณผยอง (จินป้าหู่)
ลูกน้องของเทวอาจารย์มังกร รูปร่างสูงใหญ่บึกบึนกว่าคนทั่วไป นิสัยกลัวคนเก่งกว่าและชอบข่มเหงรังแกคนอ่อนแอกว่า เคยคิดจะแย่งกระบองห่วงทองสมปรารถนาของอู้คง เชื่อฟังเทวอาจารย์มังกรมาก
เฮยโถว (ศีรษะดำ) , เจี๋ยเต๋อ (อัจฉริยะคุณธรรม) , เข้าออกเรือนอย่างปลอดภัย (ชูรู่เย่าผิงอาน) , หยกม่วง (จื่อเซฺวียน) , อู่ชิวเฟิง (ลมสารทเริงระบำ) , ปิศาจหลิว (หลิ่วเยา)
กลุ่มผู้เล่นเกมที่เฉินเฟิงได้รู้จักที่ภูเขาแร่เหล็ก เนื่องจากชื่นชมที่คนพวกนี้ให้ความสำคัญกับเพื่อนฝูงมากกว่าผลประโยชน์ จึงแบ่งปันผลจากการค้นคว้าของตัวเองให้คนเหล่านี้ได้รับรู้อย่างใจกว้าง ต่อมาคนกลุ่มนี้ได้กลายมาเป็นเพื่อนสนิทของเฉินเฟิง
หลงเยี่ยอิ่ง (มังกรในเงาวิกาล)
อดีตหัวหน้าสมาคมอัศวินและหัวหน้าขบวนอัศวินมังกร ใช้เวลาสั้นๆ แค่ ๓ เดือน พัฒนาตัวเองจากมือใหม่ขึ้นไปเป็นหัวหน้าสมาคมอัศวินที่มีสมาชิกในสมาคมถึง ๑,๐๐๐ คน ก่อนหน้านี้เพียงไม่นานเคยเป็นผู้เล่นที่ทรงอิทธิพลที่สุดในเกมราชาแห่งราชัน
ไร้คุณธรรมไม่โดดเดี่ยว (อู๋เต้าปู้กู) , มีเงินสิใหญ่สุด (โหย่วเฉียนจุ้ยต้า) , สวรรค์มีตา (ชางเทียนโหยวเหยี่ยน) , ดาวหมาป่าสวรรค์ (เทียนหลางซิง)
อดีตรองหัวหน้าสมาคมอัศวินและรองหัวหน้าขบวนอัศวินมังกร ในระหว่างที่เหล่าขบวนอัศวินมังกรเผชิญหน้าสะสางความแค้นกับพวกเฉินเฟิงที่นอกเมืองมังกรเมฆ คนเหล่านี้ได้ทรยศหักหลังหลงเยี่ยอิ่งโดยร่วมกันประกาศปลดตำแหน่งหลงเยี่ยอิ่งเป็นผลสำเร็จ จากนั้นไร้คุณธรรมไม่โดดเดี่ยวก็ขึ้นดำรงตำแหน่งหัวหน้าขบวนอัศวินมังกรแทนที่
เงาราตรีดั่งความฝัน (หว่านเฟิงหรูเมิ่ง)
สมาชิกขบวนอัศวินมังกร ถูกประกาศจับเนื่องจากไปฆ่าผู้เล่นคนอื่น ระหว่างที่ไปดักปล้นผู้เล่นคนอื่นในหุบเขามรณะ ก็ได้พบกับพวกเฉินเฟิงเข้า เดิมคิดจะเก็บค่าผ่านทางจากพวกเฉินเฟิง แต่ดันถูกพวกเฉินเฟิงฆ่าตาย ทำให้พวกเฉินเฟิงได้คะแนนจากการพิทักษ์กฎหมาย แถมยังได้รางวัลจากการช่วยฆ่านักโทษประกาศจับอีกต่างหาก
มังกรผงาดฟ้า (เฟยหลงจ้ายเทียน)
หัวหน้าขบวนอัศวินมังกรของแท้ รู้จักกับเฉินเฟิงที่หุบเขามรณะ แม้จะได้อาชีพอัศวิน แต่กลับเป็นศัตรูคู่อาฆาตของสมาคมอัศวิน
กระต่ายคลั่งหนีจาก (เฟิงขวงเป้าโจ่วทู่) , ฉินซวง , ปีกของซาตาน (ซาต้านเตออวี่อี้)
รู้จักกับเฉินเฟิงในระหว่างสู้กับพวกขบวนอัศวินมังกรที่นอกเมืองมังกรเมฆ ต่อมาเมื่อได้เห็นเฉินเฟิงแบ่งปันสมบัติที่ได้มาจากการสู้กับพวกอัศวินทั้งหมดอย่างยุติธรรมไม่มีการเห็นแก่ตัว จึงนับเฉินเฟิงเป็นเพื่อนตั้งแต่นั้นมา
หูจื่อหลิง
เถ้าแก่ร้านตีเหล็กในเมืองมังกรเมฆ เป็น NPC ประจำร้านค้าของระบบ แม้จะเป็นนักหลอมแร่ที่มีชื่อเสียง แต่ก็โปรดปรานการวาดภาพและเขียนตัวอักษรเป็นพิเศษ ถ้ามีผู้เล่นคนใดก็ตามไปเยือนที่ร้าน จะพยายามยัดเยียดขายผลงานภาพอักษรของตัวเองแบบสุดใจขาดดิ้น
ซวงเว่ย (องครักษ์น้ำค้างแข็ง)
ม้าลมกรด สัตว์เลี้ยงตัวแรกสุดของเฉินเฟิง ซื้อมาจากผู้เล่นคนหนึ่งบนเกาะเริ่มต้นในตอนที่จำเป็นต้องจ่ายเงินทั้งหมดที่มีให้หมดเกลี้ยง เรื่องที่มันมาโผล่บนเกาะเริ่มต้นได้ยังไงถูกถือเป็น ๑ ใน ๑๐ เรื่องปริศนาสุดจะเหลือเชื่อของเกม
หลายฝู (นำโชค)
สุนัขเก็บกวาดทาง สัตว์เลี้ยงของเฉินเฟิง เดิมทีออกแบบมาไว้สำหรับเก็บกวาดไอเท็มที่พวกผู้เล่นทำตกๆ หล่นๆ ไว้โดยเฉพาะ เฉินเฟิงจับได้โดยบังเอิญระหว่างทดลองใช้กับดัก ต่อมาทำหน้าที่ลาดตระเวนดูต้นทางและช่วยเก็บไอเท็มที่ได้ในระหว่างการสู้รบเป็นหลัก กลายเป็นสัตว์เลี้ยงที่เฉินเฟิงพึ่งพาและรักมากที่สุด
อู้คง (ตื่นจากความว่างเปล่า)
วานรขนทอง สัตว์เลี้ยงของเฉินเฟิง ระดับสูงกว่าเฉินเฟิงมาก เดิมทีจับมาเพื่อจะเอาไอเท็มตามเงื่อนไขในภารกิจ “ขนของวานรขนทอง” แต่เนื่องจากพวกสาวๆ ที่ช่วยกันจับใจไม่เหี้ยมพอ มันจึงต้องติดตามอยู่ข้างๆ เฉินเฟิงตลอด ต่อมากำราบได้ในระหว่างอยู่ในภาวะคับขัน ทำให้เฉินเฟิงได้ทักษะข่มขวัญเป็นทักษะใหม่
อเล็กซ์ (Alex)
มนุษย์หมาป่า สัตว์เลี้ยงของเฉินเฟิง ระดับสูงกว่าเฉินเฟิงมาก ได้พบตอนไปผจญภัยที่หุบเขามนุษย์หมาป่าครั้งแรกสุด เนื่องจากมันเก่งกว่าเฉินเฟิงมาก ทำให้เฉินเฟิงตัดสินใจลากมันตายไปพร้อมกัน แต่กลับทำให้สามารถกำราบได้สำเร็จโดยบังเอิญ ต่อมากลายเป็นขุนพลผู้ช่วยสำคัญของเฉินเฟิง
[1] อวิ๋นเทาอู่เลฺว่ คำ “เลฺว่” คำ ลว ออกเสียงควบกล้ำ โดยเน้นหนักที่เสียง ล.ลิง เหมือนอย่างคำว่า “เขว” ที่ ขว ออกเสียงควบ และเน้นหนักที่เสียง ข.ไข่ (จุดพินทุอยู่ใต้พยัญชนะตัวไหน หมายถึงต้องเน้นหนักที่เสียงพยัญชนะตัวนั้น)
[2] อู๋จื้อสฺยง คำ “สฺยง” สย ออกเสียงควบกล้ำ โดยเน้นหนักที่เสียง ส.เสือ เหมือนอย่างคำว่า “กรง” ที่ กร ออกเสียงควบ และเน้นหนักที่เสียง ก.ไก่ (จุดพินทุอยู่ใต้พยัญชนะตัวไหน หมายถึงต้องเน้นหนักที่เสียงพยัญชนะตัวนั้น)
[3] โรงเรียนศึกษาผู้ใหญ่ เป็นโรงเรียนนอกหลักสูตรสำหรับสอนผู้ที่ต้องการเรียนเอาวุฒิสาขาใดเพิ่มเติมทั้งสายสามัญและสายอาชีพ ไม่จำกัดอายุสูงสุดของผู้เรียน ดังนั้นในชั้นเรียนอาจมีตั้งแต่นักเรียนที่อายุ ๑๘ ปีไปจนถึงอายุ ๖๐ ปี