โพสต์เมื่อ 10 ธ.ค. 2555, 16:03
เนื่องจากตอนตรวจทานต้นฉบับสามชาติสามภพ ป่าท้อสิบหลี่ เพื่อเตรียมพิมพ์ครั้งที่ 2 ดิฉันและ admin-Ta ได้ตรวจต้นฉบับไปพลางคุยกันถึงเนื้อเรื่องไปพลาง admin-Ta ได้แสดงความกังขาว่า ดูเหมือนเทียนจวินจะไม่ได้รับบทลงโทษอะไรเลย เรื่องจบโดยที่แกได้สมอย่างที่ใจต้องการทุกอย่าง
ดิฉันจึงได้อธิบายให้ฟังว่า บทลงโทษแรกที่เทียนจวินได้รับ จากการวางแผนให้ซู่ซู่ต้องฆ่าตัวตาย คือการที่เยี่ยหัวหวิดได้ตามไปด้วย ดังที่ในหนังสือ ตอนพิเศษ เยี่ยหัว บทแรก ได้บอกไว้ ว่าเดิมทีเทียนจวินคิดแค่ว่าสิ่งที่เขาทำลงไปคือการสั่งสอนเยี่ยหัว และคิดว่าเยี่ยหัวคงจะเศร้าเสียใจกับการตายของซู่ซู่เพียงแค่ไม่กี่วัน เขานึกไม่ถึงว่าซู่ซู่จะสำคัญสำหรับเยี่ยหัวมากกว่าที่เขาคิดชนิดประมาณไม่ได้ ในเนื้อเรื่องได้บรรยายว่า เทียนจวินตอนที่ได้เห็นเยี่ยหัวที่ถูกช่วยขึ้นมาจากแท่นประหารเซียน เหมือนแก่ลงฮวบฮาบในพริบตา และเทียนจวินต้องยอมเสียพลังฝึกปรือของตัวเองอย่างน้อยห้าหมื่นปีเพื่อช่วยชีวิตเยี่ยหัว ถึงอย่างนั้นเมื่อเยี่ยหัวฟื้นขึ้นมา ก็ยังคงอยู่ในสภาพหมดอาลัยตายอยาก ดังนั้นสิ่งชดเชยที่เทียนจวินทำให้ คือการยอมให้เยี่ยหัวใช้ตะเกียงประสานวิญญาณสร้างซู่ซู่ขึ้นมาใหม่ ซึ่งถึงแม้ตะเกียงนี้ ซู่จิ่นจะเป็นคนมอบให้ แต่คนที่ซู่จิ่นมอบให้คือเทียนจวิน และเทียนจวินเอามาให้เยี่ยหัวอีกต่อ ซึ่งถ้าเทียนจวินไม่อนุญาต เยี่ยหัวมีหรือจะนำตะเกียงมาใช้ได้
นี่เป็นการประนีประนอมต่อเยี่ยหัวสูงสุดแล้วที่เทียนจวินสามารถทำให้ได้ ณ เวลานั้น ถึงอย่างนั้นการที่ยัดเยียดซู่จิ่นมาเป็นเช่อเฟยของเยี่ยหัว ก็น่าโมโหอยู่ดี
ดังนั้น ในครั้งหลังที่เยี่ยหัวใช้ดวงจิตสังเวยระฆัง เทียนจวินที่เป็นต้นเหตุของโศกนาฏกรรมนี้ทั้งหมดร่วมกับซู่จิ่น และไม่สามารถพาลใส่ลงโทษตัวเองได้ จึงไปลงใส่ซู่จิ่นแทนทั้งหมดดังที่เห็น
และช่วงเวลาที่เขานึกว่าเยี่ยหัวตายไปแล้วนั่น เชื่อว่าความทุกข์ของเทียนจวิน ไม่ได้น้อยไปกว่าป๋ายเฉี่ยนหรอก เพียงแต่ผู้เขียนไม่ได้บรรยายออกมาให้ผู้อ่านได้ทราบเท่านั้น