เลือกขนาดตัวอักษร : ก ก ก ก ก

บทที่ 6 - 02

 

 

เยียนฉืออู้เล่าเรื่องถึงตรงนี้ ก็ถอนหายใจอยู่เฮือกๆ ตามด้วยบ่นอุบอิบ 2-3 คำ เฟิ่งจิ่วได้ยินชัดเจน ใจความหลักของเยียนฉืออู้คืออุบอิบว่าหากตอนนั้นเขาไม่ได้บาดเจ็บหนักปานนั้น ได้ทราบว่าจีเหิงหายสาบสูญไปที่ภูเขาวารีขาว จะต้องไปดักนางไว้กลางทางอย่างแน่นอน เมื่อเป็นเช่นนี้จะต้องไม่มีเรื่องใดๆ ของตงหัวเป็นแน่ ควรจะเป็นบุพเพสันนิวาสของเขากับจีเหิงไปแทน สวรรค์ทรงตาบอดไปชั่วขณะ อย่างนั้นอย่างนี้

แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 2560, 20:23 โดย