โพสต์เมื่อ 20 พ.ค. 2557, 15:02
บทที่ 6 - 03
ยามที่เฟิ่งจิ่วตื่นขึ้น สายลมอ่อนๆ ระลอกหนึ่งพลิ้วพัดผ่านพอดี นำพาดอกกุสุมาเหนือศีรษะนางส่ายไหวดังซ่าซ่า นางชะโงกศีรษะออกไปอย่างสะลึมสะลือ เห็นเพียงแสงดาวกะพริบพราวสาดส่องทั่วขอบนภา สว่างไสวเสียจนแม้แต่ฝุ่นละอองในก้อนเมฆใกล้เคียงยังมองเห็นได้ชัดเจน โพธิญาณสู่กำเนิดซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่ไกลนักเปล่งแสงสีฟ้าริบหรี่เป็นจุดแต้มท่ามกลางรัตติกาลอันเงียบสงัด ดุจดั่งหิ่งห้อยซึ่งโตขึ้นหลายเท่ากะทันหันเกาะพักบนกำแพงวังอย่างเงียบงัน