โพสต์เมื่อ 21 พ.ค. 2557, 17:52
บทที่ 6 - 04
เฟิ่งจิ่วรู้สึกว่าหลายวันมานี้ช่วงเวลาที่นางเหม่อลอยจะมากขึ้นเรื่อยๆ ครั้งนี้เมื่อตื่นจากภวังค์ ตงหัวได้หายไปอีกแล้ว สิงโตหิมะก็หายไปเช่นกัน นางยกอุ้งเท้าขึ้นขยี้ตา ตรงหน้ามีเพียงเมฆหมอกสีรุ้ง นางคิดว่าตัวเองกำลังฝันไปใช่หรือไม่ ยามเงยหน้าขึ้นกลับชนถูกกิ่งของต้นซิ่ง ขณะที่กำลังคิดอย่างพร่าเลือนว่าหากเมื่อครู่นี้คือฝันไป อย่างนั้นตัวนางมาหลบอยู่หลังต้นไม้แก่ต้นนี้ทำอะไร ก็ได้ยินเสียงเกียจคร้านเสียงหนึ่ง