ชอมเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ ^^ ตามอ่านตามเก็บชอบคนเขียนคนนี้ค่ะ รวมถึงเรื่องที่ประหลาดๆ ที่นางเอก(พระเอก)เป็นพี่บึกด้วย 2 เล่มจบ ฮาดี รั่วมากเลย ขำมุกตลกคนเขียน บางทีอ่านเรื่องนี้แล้วขำอยู่คนเดียวจนน้องที่บ้านว่าเลย
โพสต์เมื่อ 2 เม.ย. 2555, 00:03
อ่านเรื่องย่อแบบพี่หลินแล้วอารมณ์ต่างจากอ่านจริงมากเลยค่ะ บางทีรู้สึกว่าเวลาอ่านเรื่องย่อจากพี่หลินจะให้อารมณ์แบบนึง (ฮา) แบบอนิเมชั่นทำมาโอเคเลยล่ะค่ะ แต่ดันตัดจบก่อนเร็นจะแสดงเป็นคัทสึกิสำเร็จ = ="
มันเป็นอารมณ์แบบไหนเหรอ? แอบอยากรู้ ^^"
ส่วนละคร... ถ้าอยากเก็บจินตนาการดีๆ ไว้ อย่าดูเลยค่ะ
ปกตินิยายหรือการ์ตูนที่ทำเป็นหนัง-ละคร พี่จะไม่ดูเหมือนกัน กลัวเสียจินตนาการของตัวเอง
ยอมรับเลยว่าเรื่องนี้ปู BG ตัวละครไว้ดีมาก อ่านแล้วเข้าใจเลยว่าทำไมเคียวโกะนิสัยเป็นแบบนี้ ในบอร์ดฝรั่งแทบจะนั่งวิเคราะห์กันเชิงจิตวิทยาเลยทีเดียว (เช่นวิเคราะห์ว่าความเชื่อเรื่องเทพนิยายของเคียวโกะเป็นเรื่องของการหนีความจริงในชีวิต)
ก็มีความเป็นไปได้นะ เพราะอดีตของเคียวโกะรันทดมากนี่ ไม่มีพ่อ แม่ก็เกลียด + ทิ้งตัวเอง ต้องอาศัยบ้านโชอยู่
แล้วยังมีคนเถียงกันอยู่เลยค่ะว่าก่อนหน้านี้ที่เคียวโกะชอบโช มันเป็นเพราะความใกล้ชิดสนิทสนมตั้งแต่เด็กบวกกับจินตนาการเพ้อฝันของเคียวโกะรึเปล่า ยิ่งประเด็นที่ว่าเคียวโกะมีโชเป็นเพื่อนคนเดียวกับความต้องการการยอมรับจากครอบครัวของโชด้วย
ประเด็นนี้คงต้องมานั่งวิเคราะห์กันยาว ที่น้องว่ามาก้มีความเป็นไปได้ แต่พี่ว่าบางทีอาจจะมีเด็กผู้ชายคนอื่นแอบชอบเคียวโกะด้วยก็ได้นะ เพียงแต่เห็นเคียวโกะมองแต่โช และโชสนิทแต่กับเคียวโกะ เลยนึกว่าเป็นแฟนกัน ไม่ก็ไม่กล้าเข้ามาจีบมั้ง
ชอบเรื่องที่ล้อขนบการ์ตูนผู้หญิงด้วยล่ะค่ะ ทุกครั้งเวลาที่จะมีเหตุการณ์อะไรที่เข้ารูปจะซ้ำรอยขนบการ์ตูนผู้หญิง จุดนั้นจะเกิดพลิกหักมุมตอนจบทุกทีเลย เช่นตอนซ้อมดาร์คมูนในอพาร์ตเมนต์ของเร็น พระเอกที่ไหนบอกว่าจะสอนจูบนางเอกบ้าง - -"
ใช่ ในเหตุการณ์และสถานการณ์แบบนั้น ไม่มีพระเอกที่ไหนพูดจาหน้าหม้อชีกอสุดๆ แบบนั้นออกมาหน้าตาเฉยหรอก แถมเป็นพระเอกที่ใส่หน้ากากสุภาพบุรุษหลอกชาวโลกตลอดเวลาแบบเรนอีก ^^"
เรื่องล้อการ์ตูนผู้หญิง ยังมีที่เรนเล่าถึงจูบแรกสมัยป.1 ของตัวเองนั่นด้วย ที่ยาชิโร่บอกว่า "เรื่องปาฏิการิย์ที่เกิดขึ้นได้แต่ในการ์ตูนผู้หญิงมันเกิดขึ้นจริงได้ด้วยเรอะ" นั่นน่ะ แล้วก็มีการล้อพวกวงดนตรีบอยแบนด์ที่ดีแต่หน้าหล่อ ใส่ชุด + ทำตัวดูลึกลับมีปริศนา มีสัมผัสวิญญาณ ก็ดังกระฉูดได้แล้ว ถึงจะร้องเพลงไม่ได้เก่งกาจอะไร แถมเพลงอาจจะไปก็อปเขามาก็เถอะ
แถมเคียวโกะยังเอามาทำไซส์ครึ่งตัวคนเอาไปให้เป็นของขวัญวันเกิดมาเรียในตอนพิเศษอีก ทำเอาทุกคนเหวอเลย
อยู่ตรงไหนเนี่ย? ทำไมอ่านไม่เห็นเจอเลย O_O พี่อ่านถึงเล่ม 28 ของไต้หวันนะ แบบเป็นเล่มด้วย
ทำไมฉันไม่มองหุ่นเร็นให้ครบทั้งตัวนะ จะได้เอาไปทึฟิกเกอร์ (ฉากนี้กลิ้งรอบบ้านห้ารอบเลยล่ะค่ะ)
ฉากนี้ขำกลิ้งเหมือนกัน คงหานางเอกเรื่องไหนที่คิดแบบนี้ได้ยากเต็มที...แล้วเหตุผลที่รู้ว่าเคน ฮีล คือเรนนั่นอีก...
เป็นเรื่องเดียวที่เคยอ่าน Ship คู่พระคู่นางสุดลิ่มทิ่มประตูขนาดนี้
สำนวนสุดยอดเลยน้อง ^^"
แต่เคียวโกะก็ออกจะประเมินตัวเองต่ำไปนะคะ ถ่อมตัวจนเกือบมองตัวเองในแง่ลบ อาจจะเป็นสาเหตุนึงดัวยที่ทำให้เคียวโกะไม่เปิดใจให้คนอื่น (เรื่องกลัวเจ็บก็เรื่องนึง แต่เชื่อว่าคนที่อกหักครั้งแรกก็เป็นแบบนี้ทุกคน แต่คงไม่ยากแบบเคียวโกะหรอกค่ะ) เชื่อว่าถ้าต่อไปเคียวโกะมี Self-Esteem สูงกว่านี้อีกหน่อย แล้วก็ก้าวผ่านอดีตระหว่างเธอกับโชได้หมด ก็คงจะค่อยๆ เปิดใจให้คนอื่นได้เอง แต่กับเร็น คิดว่าเคียวโกะคงยังคิดว่า คนระดับเร็นไม่น่าจะมองคนอย่างเธออยู่ดี (น่าสงสารเร็นหน่อยแหละค่ะ อุตส่าห์เป็นอันดับหนึ่งของวงการ แต่เพราะคำว่าอันดับหนึ่งของวงการนี่แหละค่ะที่เป็นหนึ่งในอุปสรรคความรักเลยล่ะ)
ก็เคียวโกะตอนไม่แต่งตัวโดนบอกบ่อยนี่ว่า ดูไม่มีจุดเด่นของดาราเลย แล้วยังไม่มีใครดูออกด้วยว่าเป็นคนที่แสดงเป็นคนนั้นคนนี้ซึ่งดังมาก เคียวโกะจึงย่อมจะรู้สึกดูถูกตัวเองอยู่บ้างเป็นธรรมดา ส่วนที่เคียวโกะไม่กล้าคิดว่าเรนชอบตัวเอง มันก็มีหลายๆ สาเหตุนะ และหนึ่งในนั้นเพราะการแก้ตัวของเรนเวลาเผลอหลุดเพราะกลัวจะโดนเคียวโกะรังเกียจ หวาดกลัว และตีตัวออกห่าง + ลบตัวตนของเขาออกไปจากใจด้วยเหมือนกัน อย่างล่าสุดในเล่ม 25 เคียวโกะฟังการแก้ตัวของเรนแล้วเลยเข้าใจผิดไปเลยว่าเรนเป็นเพลย์บอยและเหมือนนักต้มตุ๋น
ชอบเร็นในโหมดเคน ฮีล มากเลยค่ะ เป็นพี่ชายที่ช่างสปอยล์น้องสาวจริงๆ ซื้อเสื้อผ้าเป็นสิบๆ ชุดให้ ขอกอด โอบเอว แต่น่ารักมากเลย พอเห็นชุดคุณเธอโป๊ไปก็รีบพาไปซื้อเปลี่ยนให้ พอนึกดูๆ แล้วก็เป็นวิธีการจีบที่แนบเนียนวิธีนึงเลย
ชอบเรนโหมดเคน ฮีล เหมือนกัน แต่ไอ้ที่ไปซื้อกางเกงขายาวให้ มันเพราะเหตุผลอื่นไม่ใช่เหรอ...ส่วนตอนเข้ากองถ่ายแล้ว ทีสั่งให้เปลี่ยนเป็นใ่ห้ขายาว เพราะเขม่นไม่อยากให้มุราซาเมะเห็นขาเคียวโกะต่างหาก...แต่ไอ้ที่บังคับยัดเยียดซื้อเสื้อให้แล้วพูดแบบที่ทำให้เคียวโกะต้องรับไว้โดยปฏิเสธไม่ออกนั่นสิ ลูกไม้สุดยอดมาก...แล้วตอนในงานเลี้ยงดันมีหน้ามาพูดสั่งสอนเคียวโกะว่าห้ามรับเสื้อผ้าที่ผู้ชายซื้อให้อีกนะ
ตอนต่อไปใกล้จะออกแล้วนี่คะ ปกติเรื่องนี้จะออกทุกวันที่ 5 กับ 20 ของเดือน ^^
แต่จากที่ดู ตอนที่ 185 ทิ้งช่วงห่างจากตอนที่ 186 มากพอดูเลยหรือเปล่า?
ปล. สแกนจีนมันเป็นตัวเต็มอ่ะค่ะ T^T ที่เรียนมาเรียนแต่ตัวย่อ (แต่ก็นะ เพิ่งเรียนจบแค่พื้นฐานเล่มแรกเอง คงอ่านอะไรไม่ได้มากมั้งคะ)
ต้องอย่าเลือกที่รักมักที่ชัง พยายามอ่านให้ได้ทั้งสองแบบสิน้อง เพื่ออ่านสแกนฟรี...
ปล.2 ชื่อของคู ฮิซึริ รู้สึกว่าฮิซึริจะเป็นนามสกุลค่ะ ส่วนเพื่อนของคุอง อ่านสแกนอิ๊งแล้ว เค้าแปลเป็น Rick ค่ะ
โอ้ ขอบใจหลาย
ปล.3 แอบสงสัยเรื่องนึงค่ะ เว็บนี้ไม่ซัพพอร์ท Google Chrome เหรอคะ ต้องล็อกอินซ้ำสองสามครั้งค่ะ กว่าจะล็อกอินสำเร็จ
เรื่องล็อกอินค่อนข้างลำบากเป็นจุดอ่อนของเว็บนี้แหละ - -" พี่เองใช้ ie นานๆ ทีก็ต้อง log in สองหนเหมือนกัน
อ่านเรื่องย่อแบบพี่หลินแล้ว อารมณ์ต่างจากอ่านจริงมากเลยค่ะ บางทีรู้สึกว่าเวลาอ่านเรื่องย่อจากพี่หลินจะให้อารมณ์แบบนึง (ฮา) แบบอนิเมชั่นทำมาโอเคเลยล่ะค่ะ แต่ดันตัดจบก่อนเร็นจะแสดงเป็นคัทสึกิสำเร็จ = ="
มันเป็นอารมณ์แบบไหนเหรอ? แอบอยากรู้ ^^"
ส่วนละคร... ถ้าอยากเก็บจินตนาการดีๆ ไว้ อย่าดูเลยค่ะ
ปกตินิยายหรือการ์ตูนที่ทำเป็นหนัง-ละคร พี่จะไม่ดูเหมือนกัน กลัวเสียจินตนาการของตัวเอง
ยอมรับเลยว่าเรื่องนี้ปู BG ตัวละครไว้ดีมาก อ่านแล้วเข้าใจเลยว่าทำไมเคียวโกะนิสัยเป็นแบบนี้ ในบอร์ดฝรั่งแทบจะนั่งวิเคราะห์กันเชิงจิตวิทยาเลยทีเดียว (เช่นวิเคราะห์ว่าความเชื่อเรื่องเทพนิยายของเคียวโกะเป็นเรื่องของการหนี ความจริงในชีวิต)
ก็มีความเป็นไปได้นะ เพราะอดีตของเคียวโกะรันทดมากนี่ ไม่มีพ่อ แม่ก็เกลียด + ทิ้งตัวเอง ต้องอาศัยบ้านโชอยู่
แล้วยังมีคนเถียงกันอยู่เลยค่ะว่า ก่อนหน้านี้ที่เคียวโกะชอบโช มันเป็นเพราะความใกล้ชิดสนิทสนมตั้งแต่เด็กบวกกับจินตนาการเพ้อฝันของเคียว โกะรึเปล่า ยิ่งประเด็นที่ว่าเคียวโกะมีโชเป็นเพื่อนคนเดียวกับความต้องการการยอมรับจาก ครอบครัวของโชด้วย
ประเด็นนี้คงต้องมานั่งวิเคราะห์กันยาว ที่น้องว่ามาก้มีความเป็นไปได้ แต่พี่ว่าบางทีอาจจะมีเด็กผู้ชายคนอื่นแอบชอบเคียวโกะด้วยก็ได้นะ เพียงแต่เห็นเคียวโกะมองแต่โช และโชสนิทแต่กับเคียวโกะ เลยนึกว่าเป็นแฟนกัน ไม่ก็ไม่กล้าเข้ามาจีบมั้ง
ชอบเรื่องที่ล้อขนบการ์ตูนผู้หญิง ด้วยล่ะค่ะ ทุกครั้งเวลาที่จะมีเหตุการณ์อะไรที่เข้ารูปจะซ้ำรอยขนบการ์ตูนผู้หญิง จุดนั้นจะเกิดพลิกหักมุมตอนจบทุกทีเลย เช่นตอนซ้อมดาร์คมูนในอพาร์ตเมนต์ของเร็น พระเอกที่ไหนบอกว่าจะสอนจูบนางเอกบ้าง - -"
ใช่ ในเหตุการณ์และสถานการณ์แบบนั้น ไม่มีพระเอกที่ไหนพูดจาหน้าหม้อชีกอสุดๆ แบบนั้นออกมาหน้าตาเฉยหรอก แถมเป็นพระเอกที่ใส่หน้ากากสุภาพบุรุษหลอกชาวโลกตลอดเวลาแบบเรนอีก ^^"
เรื่องล้อการ์ตูนผู้หญิง ยังมีที่เรนเล่าถึงจูบแรกสมัยป.1 ของตัวเองนั่นด้วย ที่ยาชิโร่บอกว่า "เรื่องปาฏิการิย์ที่เกิดขึ้นได้แต่ในการ์ตูนผู้หญิงมันเกิดขึ้นจริงได้ด้วย เรอะ" นั่นน่ะ แล้วก็มีการล้อพวกวงดนตรีบอยแบนด์ที่ดีแต่หน้าหล่อ ใส่ชุด + ทำตัวดูลึกลับมีปริศนา มีสัมผัสวิญญาณ ก็ดังกระฉูดได้แล้ว ถึงจะร้องเพลงไม่ได้เก่งกาจอะไร แถมเพลงอาจจะไปก็อปเขามาก็เถอะ
แถมเคียวโกะยังเอามาทำไซส์ครึ่งตัวคนเอาไปให้เป็นของขวัญวันเกิดมาเรียในตอนพิเศษอีก ทำเอาทุกคนเหวอเลย
อยู่ตรงไหนเนี่ย? ทำไมอ่านไม่เห็นเจอเลย O_O พี่อ่านถึงเล่ม 28 ของไต้หวันนะ แบบเป็นเล่มด้วย
ทำไมฉันไม่มองหุ่นเร็นให้ครบทั้งตัวนะ จะได้เอาไปทึฟิกเกอร์ (ฉากนี้กลิ้งรอบบ้านห้ารอบเลยล่ะค่ะ)
ฉากนี้ขำกลิ้งเหมือนกัน คงหานางเอกเรื่องไหนที่คิดแบบนี้ได้ยากเต็มที...แล้วเหตุผลที่รู้ว่าเคน ฮีล คือเรนนั่นอีก...
เป็นเรื่องเดียวที่เคยอ่าน Ship คู่พระคู่นางสุดลิ่มทิ่มประตูขนาดนี้
สำนวนสุดยอดเลยน้อง ^^"
แต่เคียวโกะก็ออกจะประเมินตัวเอง ต่ำไปนะคะ ถ่อมตัวจนเกือบมองตัวเองในแง่ลบ อาจจะเป็นสาเหตุนึงดัวยที่ทำให้เคียวโกะไม่เปิดใจให้คนอื่น (เรื่องกลัวเจ็บก็เรื่องนึง แต่เชื่อว่าคนที่อกหักครั้งแรกก็เป็นแบบนี้ทุกคน แต่คงไม่ยากแบบเคียวโกะหรอกค่ะ) เชื่อว่าถ้าต่อไปเคียวโกะมี Self-Esteem สูงกว่านี้อีกหน่อย แล้วก็ก้าวผ่านอดีตระหว่างเธอกับโชได้หมด ก็คงจะค่อยๆ เปิดใจให้คนอื่นได้เอง แต่กับเร็น คิดว่าเคียวโกะคงยังคิดว่า คนระดับเร็นไม่น่าจะมองคนอย่างเธออยู่ดี (น่าสงสารเร็นหน่อยแหละค่ะ อุตส่าห์เป็นอันดับหนึ่งของวงการ แต่เพราะคำว่าอันดับหนึ่งของวงการนี่แหละค่ะที่เป็นหนึ่งในอุปสรรคความรัก เลยล่ะ)
ก็เคียวโกะตอนไม่แต่งตัวโดนบอกบ่อยนี่ว่า ดูไม่มีจุดเด่นของดาราเลย แล้วยังไม่มีใครดูออกด้วยว่าเป็นคนที่แสดงเป็นคนนั้นคนนี้ซึ่งดังมาก เคียวโกะจึงย่อมจะรู้สึกดูถูกตัวเองอยู่บ้างเป็นธรรมดา ส่วนที่เคียวโกะไม่กล้าคิดว่าเรนชอบตัวเอง มันก็มีหลายๆ สาเหตุนะ และหนึ่งในนั้นเพราะการแก้ตัวของเรนเวลาเผลอหลุดเพราะกลัวจะโดนเคียวโกะ รังเกียจ หวาดกลัว และตีตัวออกห่าง + ลบตัวตนของเขาออกไปจากใจด้วยเหมือนกัน อย่างล่าสุดในเล่ม 25 เคียวโกะฟังการแก้ตัวของเรนแล้วเลยเข้าใจผิดไปเลยว่าเรนเป็นเพลย์บอยและ เหมือนนักต้มตุ๋น
ชอบเร็นในโหมดเคน ฮีล มากเลยค่ะ เป็นพี่ชายที่ช่างสปอยล์น้องสาวจริงๆ ซื้อเสื้อผ้าเป็นสิบๆ ชุดให้ ขอกอด โอบเอว แต่น่ารักมากเลย พอเห็นชุดคุณเธอโป๊ไปก็รีบพาไปซื้อเปลี่ยนให้ พอนึกดูๆ แล้วก็เป็นวิธีการจีบที่แนบเนียนวิธีนึงเลย
ชอบเรนโหมดเคน ฮีล เหมือนกัน แต่ไอ้ที่ไปซื้อกางเกงขายาวให้ มันเพราะเหตุผลอื่นไม่ใช่เหรอ...ส่วนตอนเข้ากองถ่ายแล้ว ทีสั่งให้เปลี่ยนเป็นใ่ห้ขายาว เพราะเขม่นไม่อยากให้มุราซาเมะเห็นขาเคียวโกะต่างหาก...แต่ไอ้ที่บังคับยัด เยียดซื้อเสื้อให้แล้วพูดแบบที่ทำให้เคียวโกะต้องรับไว้โดยปฏิเสธไม่ออกนั่น สิ ลูกไม้สุดยอดมาก...แล้วตอนในงานเลี้ยงดันมีหน้ามาพูดสั่งสอนเคียวโกะว่าห้าม รับเสื้อผ้าที่ผู้ชายซื้อให้อีกนะ
ตอนต่อไปใกล้จะออกแล้วนี่คะ ปกติเรื่องนี้จะออกทุกวันที่ 5 กับ 20 ของเดือน ^^
แต่จากที่ดู ตอนที่ 185 ทิ้งช่วงห่างจากตอนที่ 186 มากพอดูเลยหรือเปล่า?
ปล. สแกนจีนมันเป็นตัวเต็มอ่ะค่ะ T^T ที่เรียนมาเรียนแต่ตัวย่อ (แต่ก็นะ เพิ่งเรียนจบแค่พื้นฐานเล่มแรกเอง คงอ่านอะไรไม่ได้มากมั้งคะ)
ต้องอย่าเลือกที่รักมักที่ชัง พยายามอ่านให้ได้ทั้งสองแบบสิน้อง เพื่ออ่านสแกนฟรี...
ปล.2 ชื่อของคู ฮิซึริ รู้สึกว่าฮิซึริจะเป็นนามสกุลค่ะ ส่วนเพื่อนของคุอง อ่านสแกนอิ๊งแล้ว เค้าแปลเป็น Rick ค่ะ
โอ้ ขอบใจหลาย
ปล.3 แอบสงสัยเรื่องนึงค่ะ เว็บนี้ไม่ซัพพอร์ท Google Chrome เหรอคะ ต้องล็อกอินซ้ำสองสามครั้งค่ะ กว่าจะล็อกอินสำเร็จ
เรื่องล็อกอินค่อนข้างลำบากเป็นจุดอ่อนของเว็บนี้แหละ - -" พี่เองใช้ ie นานๆ ทีก็ต้อง log in สองหนเหมือนกัน
อ่านเรื่องย่อแบบพี่หลินแล้ว อารมณ์ต่างจากอ่านจริงมากเลยค่ะ บางทีรู้สึกว่าเวลาอ่านเรื่องย่อจากพี่หลินจะให้อารมณ์แบบนึง (ฮา) แบบอนิเมชั่นทำมาโอเคเลยล่ะค่ะ แต่ดันตัดจบก่อนเร็นจะแสดงเป็นคัทสึกิสำเร็จ = ="
มันเป็นอารมณ์แบบไหนเหรอ? แอบอยากรู้ ^^"
ส่วนละคร... ถ้าอยากเก็บจินตนาการดีๆ ไว้ อย่าดูเลยค่ะ
ปกตินิยายหรือการ์ตูนที่ทำเป็นหนัง-ละคร พี่จะไม่ดูเหมือนกัน กลัวเสียจินตนาการของตัวเอง
ยอมรับเลยว่าเรื่องนี้ปู BG ตัวละครไว้ดีมาก อ่านแล้วเข้าใจเลยว่าทำไมเคียวโกะนิสัยเป็นแบบนี้ ในบอร์ดฝรั่งแทบจะนั่งวิเคราะห์กันเชิงจิตวิทยาเลยทีเดียว (เช่นวิเคราะห์ว่าความเชื่อเรื่องเทพนิยายของเคียวโกะเป็นเรื่องของการหนี ความจริงในชีวิต)
ก็มีความเป็นไปได้นะ เพราะอดีตของเคียวโกะรันทดมากนี่ ไม่มีพ่อ แม่ก็เกลียด + ทิ้งตัวเอง ต้องอาศัยบ้านโชอยู่
แล้วยังมีคนเถียงกันอยู่เลยค่ะว่า ก่อนหน้านี้ที่เคียวโกะชอบโช มันเป็นเพราะความใกล้ชิดสนิทสนมตั้งแต่เด็กบวกกับจินตนาการเพ้อฝันของเคียว โกะรึเปล่า ยิ่งประเด็นที่ว่าเคียวโกะมีโชเป็นเพื่อนคนเดียวกับความต้องการการยอมรับจาก ครอบครัวของโชด้วย
ประเด็นนี้คงต้องมานั่งวิเคราะห์กันยาว ที่น้องว่ามาก้มีความเป็นไปได้ แต่พี่ว่าบางทีอาจจะมีเด็กผู้ชายคนอื่นแอบชอบเคียวโกะด้วยก็ได้นะ เพียงแต่เห็นเคียวโกะมองแต่โช และโชสนิทแต่กับเคียวโกะ เลยนึกว่าเป็นแฟนกัน ไม่ก็ไม่กล้าเข้ามาจีบมั้ง
ชอบเรื่องที่ล้อขนบการ์ตูนผู้หญิง ด้วยล่ะค่ะ ทุกครั้งเวลาที่จะมีเหตุการณ์อะไรที่เข้ารูปจะซ้ำรอยขนบการ์ตูนผู้หญิง จุดนั้นจะเกิดพลิกหักมุมตอนจบทุกทีเลย เช่นตอนซ้อมดาร์คมูนในอพาร์ตเมนต์ของเร็น พระเอกที่ไหนบอกว่าจะสอนจูบนางเอกบ้าง - -"
ใช่ ในเหตุการณ์และสถานการณ์แบบนั้น ไม่มีพระเอกที่ไหนพูดจาหน้าหม้อชีกอสุดๆ แบบนั้นออกมาหน้าตาเฉยหรอก แถมเป็นพระเอกที่ใส่หน้ากากสุภาพบุรุษหลอกชาวโลกตลอดเวลาแบบเรนอีก ^^"
เรื่องล้อการ์ตูนผู้หญิง ยังมีที่เรนเล่าถึงจูบแรกสมัยป.1 ของตัวเองนั่นด้วย ที่ยาชิโร่บอกว่า "เรื่องปาฏิการิย์ที่เกิดขึ้นได้แต่ในการ์ตูนผู้หญิงมันเกิดขึ้นจริงได้ด้วย เรอะ" นั่นน่ะ แล้วก็มีการล้อพวกวงดนตรีบอยแบนด์ที่ดีแต่หน้าหล่อ ใส่ชุด + ทำตัวดูลึกลับมีปริศนา มีสัมผัสวิญญาณ ก็ดังกระฉูดได้แล้ว ถึงจะร้องเพลงไม่ได้เก่งกาจอะไร แถมเพลงอาจจะไปก็อปเขามาก็เถอะ
แถมเคียวโกะยังเอามาทำไซส์ครึ่งตัวคนเอาไปให้เป็นของขวัญวันเกิดมาเรียในตอนพิเศษอีก ทำเอาทุกคนเหวอเลย
อยู่ตรงไหนเนี่ย? ทำไมอ่านไม่เห็นเจอเลย O_O พี่อ่านถึงเล่ม 28 ของไต้หวันนะ แบบเป็นเล่มด้วย
ทำไมฉันไม่มองหุ่นเร็นให้ครบทั้งตัวนะ จะได้เอาไปทึฟิกเกอร์ (ฉากนี้กลิ้งรอบบ้านห้ารอบเลยล่ะค่ะ)
ฉากนี้ขำกลิ้งเหมือนกัน คงหานางเอกเรื่องไหนที่คิดแบบนี้ได้ยากเต็มที...แล้วเหตุผลที่รู้ว่าเคน ฮีล คือเรนนั่นอีก...
เป็นเรื่องเดียวที่เคยอ่าน Ship คู่พระคู่นางสุดลิ่มทิ่มประตูขนาดนี้
สำนวนสุดยอดเลยน้อง ^^"
แต่เคียวโกะก็ออกจะประเมินตัวเอง ต่ำไปนะคะ ถ่อมตัวจนเกือบมองตัวเองในแง่ลบ อาจจะเป็นสาเหตุนึงดัวยที่ทำให้เคียวโกะไม่เปิดใจให้คนอื่น (เรื่องกลัวเจ็บก็เรื่องนึง แต่เชื่อว่าคนที่อกหักครั้งแรกก็เป็นแบบนี้ทุกคน แต่คงไม่ยากแบบเคียวโกะหรอกค่ะ) เชื่อว่าถ้าต่อไปเคียวโกะมี Self-Esteem สูงกว่านี้อีกหน่อย แล้วก็ก้าวผ่านอดีตระหว่างเธอกับโชได้หมด ก็คงจะค่อยๆ เปิดใจให้คนอื่นได้เอง แต่กับเร็น คิดว่าเคียวโกะคงยังคิดว่า คนระดับเร็นไม่น่าจะมองคนอย่างเธออยู่ดี (น่าสงสารเร็นหน่อยแหละค่ะ อุตส่าห์เป็นอันดับหนึ่งของวงการ แต่เพราะคำว่าอันดับหนึ่งของวงการนี่แหละค่ะที่เป็นหนึ่งในอุปสรรคความรัก เลยล่ะ)
ก็เคียวโกะตอนไม่แต่งตัวโดนบอกบ่อยนี่ว่า ดูไม่มีจุดเด่นของดาราเลย แล้วยังไม่มีใครดูออกด้วยว่าเป็นคนที่แสดงเป็นคนนั้นคนนี้ซึ่งดังมาก เคียวโกะจึงย่อมจะรู้สึกดูถูกตัวเองอยู่บ้างเป็นธรรมดา ส่วนที่เคียวโกะไม่กล้าคิดว่าเรนชอบตัวเอง มันก็มีหลายๆ สาเหตุนะ และหนึ่งในนั้นเพราะการแก้ตัวของเรนเวลาเผลอหลุดเพราะกลัวจะโดนเคียวโกะ รังเกียจ หวาดกลัว และตีตัวออกห่าง + ลบตัวตนของเขาออกไปจากใจด้วยเหมือนกัน อย่างล่าสุดในเล่ม 25 เคียวโกะฟังการแก้ตัวของเรนแล้วเลยเข้าใจผิดไปเลยว่าเรนเป็นเพลย์บอยและ เหมือนนักต้มตุ๋น
ชอบเร็นในโหมดเคน ฮีล มากเลยค่ะ เป็นพี่ชายที่ช่างสปอยล์น้องสาวจริงๆ ซื้อเสื้อผ้าเป็นสิบๆ ชุดให้ ขอกอด โอบเอว แต่น่ารักมากเลย พอเห็นชุดคุณเธอโป๊ไปก็รีบพาไปซื้อเปลี่ยนให้ พอนึกดูๆ แล้วก็เป็นวิธีการจีบที่แนบเนียนวิธีนึงเลย
ชอบเรนโหมดเคน ฮีล เหมือนกัน แต่ไอ้ที่ไปซื้อกางเกงขายาวให้ มันเพราะเหตุผลอื่นไม่ใช่เหรอ...ส่วนตอนเข้ากองถ่ายแล้ว ทีสั่งให้เปลี่ยนเป็นใ่ห้ขายาว เพราะเขม่นไม่อยากให้มุราซาเมะเห็นขาเคียวโกะต่างหาก...แต่ไอ้ที่บังคับยัด เยียดซื้อเสื้อให้แล้วพูดแบบที่ทำให้เคียวโกะต้องรับไว้โดยปฏิเสธไม่ออกนั่น สิ ลูกไม้สุดยอดมาก...แล้วตอนในงานเลี้ยงดันมีหน้ามาพูดสั่งสอนเคียวโกะว่าห้าม รับเสื้อผ้าที่ผู้ชายซื้อให้อีกนะ
ตอนต่อไปใกล้จะออกแล้วนี่คะ ปกติเรื่องนี้จะออกทุกวันที่ 5 กับ 20 ของเดือน ^^
แต่จากที่ดู ตอนที่ 185 ทิ้งช่วงห่างจากตอนที่ 186 มากพอดูเลยหรือเปล่า?
ปล. สแกนจีนมันเป็นตัวเต็มอ่ะค่ะ T^T ที่เรียนมาเรียนแต่ตัวย่อ (แต่ก็นะ เพิ่งเรียนจบแค่พื้นฐานเล่มแรกเอง คงอ่านอะไรไม่ได้มากมั้งคะ)
ต้องอย่าเลือกที่รักมักที่ชัง พยายามอ่านให้ได้ทั้งสองแบบสิน้อง เพื่ออ่านสแกนฟรี...
ปล.2 ชื่อของคู ฮิซึริ รู้สึกว่าฮิซึริจะเป็นนามสกุลค่ะ ส่วนเพื่อนของคุอง อ่านสแกนอิ๊งแล้ว เค้าแปลเป็น Rick ค่ะ
โอ้ ขอบใจหลาย
ปล.3 แอบสงสัยเรื่องนึงค่ะ เว็บนี้ไม่ซัพพอร์ท Google Chrome เหรอคะ ต้องล็อกอินซ้ำสองสามครั้งค่ะ กว่าจะล็อกอินสำเร็จ
เรื่องล็อกอินค่อนข้างลำบากเป็นจุดอ่อนของเว็บนี้แหละ - -" พี่เองใช้ ie นานๆ ทีก็ต้อง log in สองหนเหมือนกัน
อ้างอิงจาก : แป้ง
สรุปเคียวโกะให้ของขวัญวันเกิดอะไรเรนกันแน่ หลาย ๆ คนคิดว่าเป็นหมอน แต่เราว่าไม่ใช่อ่ะ ถ้าเป็นหมอนเคียวโกะทำเองก็ได้ ไม่เห็นจะต้องสั่งซื้อมาเลย กลัวจริง ๆ ว่าคนเขียนจะลืมเรื่องนี้ไปแล้ว
อยากรู้เหมือนกัน ดูจากขนาดแล้วเดาไม่ออกเลย จะว่าเป็นเครื่องรางก็ใหญ่ไป
อ้างอิงจาก : Chunye
มีเก็บเรื่องนี้เหมือนกัน อ่านแล้วคลายเครียดสุดๆ แต่ละตอนขำๆ ทั้งนั้น ยิ่งตอนเรนยิ้มแบบไม่หลอกลวงรู้สึกเคลิ้มมาก เปรียบเสมือนตัวเองเป็นเคียวโกะซะเอง 555
เห็นด้วยว่าเรนเวลายิ้มแบบไม่หลอกลวงนี่หล่อมาก หวานหยาดเยิ้ม น่าเสียดายที่เคียวโกะไม่เคยรู้ว่าเรนยิ้มแบบนั้นให้เธอคนเดียว ขณะที่ชาวบ้านชาวช่องที่มองอยู่รู้กันหมด ฮา...
อ้างอิงจาก : sundaynight
ชอมเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ ^^ ตามอ่านตามเก็บชอบคนเขียนคนนี้ค่ะ รวมถึงเรื่องที่ประหลาดๆ ที่นางเอก(พระเอก)เป็นพี่บึกด้วย 2 เล่มจบ ฮาดี รั่วมากเลย ขำมุกตลกคนเขียน บางทีอ่านเรื่องนี้แล้วขำอยู่คนเดียวจนน้องที่บ้านว่าเลย
เคยอ่านแต่เรื่อง MVP นั่นก็ชอบเหมือนกันนะ ชอบพี่ชายนางเอกที่ไม่มีแฟนสักทีนั่นด้วย แล้วยังดันไปเชื่อที่แม่ตัวเองโกหกถึงสาเหตุที่หาแฟนไม่ได้อีก ^^
โพสต์เมื่อ 2 เม.ย. 2555, 10:01
แอบเอามาแปะค่ะ ตารางออกของเรื่องนี้ นิตยสาร hana to yume ปกติจะออกเดือนละสองเล่ม แต่ skip beat ไม่ได้ออกครบทุกครั้ง บางทีก็ออกเดือนเว้นเดือนค่ะ (คนเขียนแอบอู้)
https://sites.google.com/site/skipbeatcalendar/
อ้อ ตอนพิเศษที่ว่าจำไม่ได้เหมืิอนกันค่ะว่าจะอยู่ท้ายเล่มไหน แต่สแกนอิ๊งบางเจ้ามีแปลไว้ (บางเจ้าเท่านั้นนะคะ เว็บ mangareader ก็ไม่มี ส่วนตอนนี้ mangafox ก็ติด LC ชั่วคราวด้วย = =")
อันนี้ลิงค์ตอนพิเศษค่ะ เป็นอีกหนึ่งตอนพิเศษที่ฮามากค่ะ
http://www.mangahere.com/manga/skip_beat/v22/c131.5/
ที่จริงเรื่องล็อกอินตอนใช้ firefox กับ safari ไม่ค่อยมีปัญหานะคะ (ตอนนี้ใช้ safari อยู่ค่ะ) แต่พอ firefox งอแง เลยเปลี่ยนไปใช้ chrome แทน ก็เริ่มล็อกอินไม่ค่อยได้ตั้งแต่ตอนนั้นแหละค่ะ
โพสต์เมื่อ 2 เม.ย. 2555, 10:54
ตอนพิเศษนั่นมันไม่มีในเว็บจีน เปิดหาดูหมดแล้ว ไม่มีในหนังสือด้วย (น้ำตาไหลพราก TT_TT ) ช่วยแปลให้หน่อยได้ไหมน้อง? พี่อ่านรู้เรื่องแค่ 50-60% เอง
แต่ตอนเคียวโกะเอาตุ๊กตาออกมา สีหน้าช็อกของเรนตลกมาก
โพสต์เมื่อ 2 เม.ย. 2555, 15:48
ช่วยแปลสดให้ค่ะ แต่กลัวอ่านที่หนูแปลแล้วงงขึ้นอ่ะค่ะ = ="
หน้า 1
มาเรีย: มะ... มันเกิดขึ้นได้ยังไง ทำไมฉันถึงเพิ่งนึกเรื่องสำคัญแบบนี้ออกตอนนี้ ฉันทำอะไรลงไป
หน้า 2
มาเรีย: ท่านพี่ขา
เคียวโกะ: อ๊ะ มาเรียจัง มาได้จังหวะเลย ทสึรุกะซังกับพี่เพิ่งจะคุยกันเรื่องนั้นพอดี
มาเรียจัง: ท่านพี่คะ!
หน้า 3
มาเรีย: วันนี้เป็นวันเกิดของท่านพี่
หน้า 4
มาเรีย: หนูต้องขออภัยเป็นอย่างสูงค่ะ หนู... ไม่รู้จริงๆ ก็เลย...
เคียวโกะ: ไม่หรอกจ้ะ พี่ไม่ได้บอกใครที่โตเกียวเรื่องนี้เลย เป็นธรรมดาที่มาเรียจังจะไม่รู้เรื่องนี้ จริงมั้ย?
มาเรีย: แต่...
เคียวโกะ: เอ๋... ว่าแต่ มาเรียจัง ป่ะป๊าของหนูล่ะ
มาเรีย: อ่า... แบบว่า... คุณพ่อได้รับโทรศัพท์เกี่ยวกับเรื่องงาน ดังนั้น หนูเลยคิดว่าหนูไม่ควรจะอยู่รบกวน ก็เลยกลับมาที่นี่คนเดียว
หน้า 5
มาเรีย (ตัวอักษรตัวใหญ่บนหัว): แล้วก็งานเลี้ยงวันเกิดท่านพี่ ระหว่างที่ฉันใช้เวลาอยู่กับป่ะป๊า
มาเรีย (บอลลูนความคิด): ฉันรู้สึกเคืองมาก! มีแค่ฉันคนเดียวที่เข้ามากลางงานปาร์ตี้!
เคียวโกะ: อ๋อ... แต่พอคุณพ่อคุยธุระเสร็จ หนูก็กลับไปหาป่ะป๊าได้เหมือนเดิมนี่นา
มาเรีย: อ๊ะ หนูชินแล้วล่ะค่ะ
เคียวโกะ: อย่ะ... อย่างนั้นเหรอจ๊ะ?
มาเรีย: ค่ะ.... จริงสิคะท่านพี่ ก่อนหน้านี้ท่านพี่กำลังจะพูดว่าอะไรเหรอคะ? ที่เกี่ยวกับท่านเร็นกับ...
หน้า 6
เคียวโกะ: อ๊ะ ...
เร็น: ถ้าอย่างนั้น? เชิญเลยครับ
เคียวโกะ: เอ๋?...
เร็น: สำหรับเรื่องนั้นน่ะ ไม่เป็นไรจริงๆ ในเมื่อเธอเป็นรุ่นน้องของผม
เคียวโกะ: ไม่ได้ค่ะ! ในเวลาแบบนี้ เชิญก่อนเถอะค่ะ ทสึรุกะซัง ฉันทำไม่ได้หรอกค่ะ นี่เป็นการแยกระดับชั้นอย่างชัดเจนในระบบอาวุโสค่ะ*
*อธิบายประกอบ เคียวโกะจะยึดถือลับดำบอาวุโสมากค่ะ ก็คือเร็นเป็นรุ่นพี่ ก็เลยต้องให้เร็นก่อน ประโยคนี้เต็มๆ คือ This is also a distinction for this vertically structured society คิดว่าเมืองนอกไม่มีคำว่าระบบอาวุโส ก็เลยได้ออกมาแบบนี้ distinction หมายถึงความแตกต่าง (ต้องเป็นความแตกต่างที่โดดเด่นด้วย)vertically structured หมายถึงโครงสร้างที่มีลักษณะเรียงเป็นแนวตั้ง พอรวมกับคำว่า society ที่แปลว่าสังคม ก็เลยหมายถึงระบบอาวุโสดีๆ นี่แหละค่ะ
มาเรีย: อะไรเหรอคะ? เป็นเรื่องเกี่ยวกับหนูงั้นเหรอ?
เร็น: อ๊ะ
หน้า 7
เร็น: ความจริงแล้ว ผมอยากจะให้สิ่งนี้กับเธอก่อน Grateful Party จะจบลง แต่... ผมหาจังหวะเหมาะๆ ไม่ได้เลย
มาเรีย: นี่เป็นริบบิ้นของ Jeanne D' Arc* แต่ชิ้นนี้หนูเพิ่งเห็นเป็นครั้งแรก...
*(แบรนด์ที่มาเรียชอบ เป็นชื่อของโจนส์ออฟอาร์คค่ะ)
เร็น: เธอก็รู้ ฉันมี Connection* กับที่นั่น พวกเขาก็เลยออกแบบมาให้มาเรียจังโดยเฉพาะน่ะ
*ถ้าแปลแบบแย่หน่อยก็จะเป็นเส้นสาย ซึ่งความหมายค่อนข้างแง่ลบอ่ะค่ะ แต่ในที่นี้ประมาณว่าเร็นมีคนรู้จักทำงานในแปรนด์นั้นมากกว่าค่ะ
หน้า 8
เร็น: สำหรับคนที่ยังดีกับผมไม่มีเปลี่ยนจนถึงตอนนี้* สำหรับมาเรียจัง ด้วยคำ "ขอบคุณ" ของผมใส่ลงไป
*(ต้นฉบับใช้คำว่าปีนี้ แต่อ่านเป็นไทยแล้วไม่ค่อยลื่นเท่าไหร่ ก็เลยคิดว่าเปลี่ยนคำดีกว่า)
มาเรีย: (ทำหน้าเขินดีใจเหมือนเคียวโกะตอนได้ของขวัญจากเร็น) สำหรับของแบบนี้เพื่อขอบคุณหนู คุณไว้ตัวจังนะคะ เร็นซั.....
เคียวโกะ(ดัดเสียงเป็นเร็น): จากนี้ไป กรุณาดูแลผมด้วยนะครับ
หน้า 9
เคียวโกะ(ดัดเสียงเป็นเร็น): มาเรียจัง
เคียวโกะ(โหมดเสียงปกติ): นี่เป็นของขวัญของฉันถึงมาเรียจัง
"ตุ๊กตาทสึรุกะ เร็นแบบโคตรเหมือนจริงขนาดพิเศษ"
เคียวโกะ: ด้วยคำ "ขอบคุณ" ของพี่ใส่เข้าไป
หน้า 10
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย (แบบโหยหวน)
มาเรีย(ตัวหนังสือเล็ก): หนูไม่อยากเชื่อเลย!x3รอบ ตุ๊กตาท่านเร็นตัวใหญ่ขนาดนี้ มันช่างงดงามมาก งดงามมาก
โมโกะซัง: ยัยเด็กนี่มีความสุขจริงๆ
ยาชิโร่: อ๋อ เธอมีความสุขแฮะ และขนาดครึ่งตัวจากต้นแบบ มีแค่ฉันรึเปล่านะ ที่รู้สึกไม่ดีกับตุ๊กตาที่เหมือนจริงเกินไปน่ะ
(แขกในงานตะลึงงัน) (ยาชิโร่ช็อก) (โมโกะซังพูดไม่ออก) (เร็นถูกความประหลาดใจเอาชนะ)
มาเรีย: เอ๋? ทำไมล่ะคะท่านพี่? ก็ท่านพี่เคยบอกว่าท่านพี่ให้ตุ๊กตาท่านเร็นกับใครไม่ได้
เคียวโกะ: นั่นก็เพราะ ตัวนั้นเป็นตัวต้นแบบน่ะ (แถมยังเป็นตัวแรกด้วย) พี่ไม่ควรให้ตัวต้นแบบกับคนอื่น จริงมั้ย?
หน้า 11
เคียวโกะ: ฉันตั้งใจว่าจะให้กับมาเรียจังอยู่แล้ว
มาเรีย: หนูดีใจมากค่ะ
เคียวโกะ: และสำหรับมาเรียจังที่มีความสุขมาก ครั้งนี้... สีหน้าอารมณ์ของตุ๊กตาสามารถเปลี่ยนได้ด้วยเซ็ตใบห้นาซึ่งประกอบด้วยหน้ากาก "เรียบร้อยและเหมาะสม" และหน้ากาก "นิทราอย่างสงบ"*
*ภาษาอังกฤษแปลเป็น prim and proper กับ sleeping soundly ซึ่งยังนึกไม่ออกว่าจะแปลยังไงดีค่ะ
มาเรีย: กรี้ด!!!
หน้า 12
มาเรีย(ตัวหนังสือเล็ก): กรี้ดดดด สุดยอดค่ะ มันสุดยอดจริงๆ ค่ะ ท่านพี่ขา ขอบคุณมากค่ะ หนูมีความสุขมากกกกกกกกก
เร็น: จากนี้ไป กรุณาดูแลผมด้วยนะครับ
เคียวโกะ: ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!!!!!
เร็น: เธออยากให้ประโยคต่อเนื่องลื่นไหล ก็เลยให้ฉันเริ่มก่อนสินะ
หน้า 13
เคียวโกะ: ไม่ใช่นะคะ! ฉันไม่ได้พูดแบบนั้นด้วยเหตุผลนั้นแต่ มันเหมือนกับ...
เร็น: เหมือนกับ?
เคียวโกะ: ไม่สิ เอ่อ.. ฉัน... ฉันคิดว่ามันหยาบคายมาก เพราะฉันอุตส่าห์ได้รับของขวัญวันเกิดสวยๆ จากทสึรุกะซัง มันเหมือนกับ... เหมือนฉันทำอะไรอย่างที่เรียกว่า ขายคุณในราคาถูก*
*ตรงนี้เค้าใช้คำว่า selling you off ซึ่งมันแปลว่าขายในราคาถูก แต่คิดว่าในที่นี้น่าจะเหมือนทรยศหักหลังมากกว่า
เร็น: แน่ล่ะ
หน้า 14
ในกล่อง: จริงด้วย นั่นต้องเป็นเพราะอย่างนั้นแน่ มันเป็นเพราะฉันรู้สึกผิด ใช่มั้ย
เคียวโกะ: ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา โปรดให้อภัยรุ่นน้องคนที่ตอบแทนพระคุณด้วยการทำให้คุณไม่พอใจ
เร็น: ไม่หรอก... ฉันไม่ได้พูดอะไรถึงขนาดนี้ซักหน่อย..
...นั่นเป็นเหตุผลที่ว่า ทำไมในหน้าอกของฉัน ความรู้สึกขมขื่นถึงเพิ่มพูนขึ้นมา
เร็น: แต่ก็นะ สำหรับเธอที่สามารถประดิษฐ์ตุณกตาที่เหมือนฉันได้ขนาดนี้ ฉันไม่เคยรู้...
หน้า 15
เร็น(textเล็ก): ฉันไม่รู้ว่าว่าอะไรที่ไหนยังไงทำให้เธอเห็นบางอย่างแต่... เธอหลงละเมอเพ้อฝันเรื่องของฉันสินะ (น่าอายชะมัด)
เคียวโกะ: โปรดใช้คำว่าช่างสังเกตเถอะค่ะ!!!!
วันต่อมา
มาเรีย: อย่างที่ท่านพี่เห็น สีฟ้าสำหรับโชคเรื่องงาน สีเขียวสำหรับเรื่องสุขภาพ สีชมพูสำหรับดวงเรื่องความรัก ใช้ดินสอสีต้องคำสาปนี่
หน้า 16
มาเรีย: เมื่อท่านพี่ปรารถนาถึงความสุขให้ใช้กระดาษแข็งอันนี้ และเมื่อท่านพี่ปรารถนาถึงความทุกข์ให้ใช้อันนี้แทน (ช่องต่อไป) โปรดเขียนชื่อของคนที่ท่านพี่คิดถึงโดยใช้สีแห่งความปรารถนาพวกนี้
มันอาจจะช้าไปซักหน่อย แต่นี่เป็นของขวัญวันเกิดสำหรับท่านพี่ค่ะ
(ของขวัญเป็นอุปกรณ์สาปแช่งสั่งทางไปรษณีย์)
โมโกะซัง(บอลลูนความคิด): อย่างที่คิดไว้เลย..
สีรุ้งจากดินสอสีทั้งเจ็ดสีที่ใช้พร้อมกัน
โมโกะซัง(บอลลูนความคิด): ถ้าใครไม่คุ้นเคยกับยัยนี่มาเห็นเข้าคงคิดว่ายัยนี่ต้องชอบหมอนั่นมากแน่ๆ
แต่คานาเอะสามารถสัมผัสบรรยากาศน่ากลัวรอบๆ มันได้
(เคียวโกะ) อยู่ในระหว่างกระบวนการเขียนคำว่า "โช"
จบแล้วค่ะ
(น้ำตาไหลพรากกกกกกกกกกกกกก)
//me ขอคารวะนักแปลทุกคนในโลกหล้า และคนแปลทุกคนที่ทำ Scanlation (นอกจากแปลแล้วยังต้องมานั่งโฟโต้ชอปอีก)
ที่ยากกว่าการทำความเข้าใจคือการแปลให้คนอื่นเข้าใจนี่แหละค่ะ ภาษาอังกฤษ structure ประโยคไม่เหมือนภาษาไทยเลย (เช่นเดียวกับภาษาญี่ปุ่น ความจริงภาษาจีนก็ด้วย) เรียบเรียงยากมากค่ะ T^T
ถ้างงตรงไหนถามได้นะคะ (แปลออกมาแบบว่าเข้าใจอยู่คนเดียว)
โพสต์เมื่อ 2 เม.ย. 2555, 21:11
พี่หลินอ่าน โนดาเมะ คันตาบิเล่ ไหมคะ
ชื่อภาษาไทย วุ่นรักนักดนตรี ค่ะ ภาพไม่สวยเท่าไหร่ แต่ความฮา รั่วเกินร้อย
โพสต์เมื่อ 2 เม.ย. 2555, 21:57
โดดกอด KawaiiSusu ด้วยความปลาบปลื้ม ขอบใจมากน้องร้ากกกกกกก
ได้ 50% ของน้องมาเสริม + ภาพประกอบ พี่ก็อ่านเข้าใจหมดแล้วล่ะ ^^
ภาพสุดท้าย เคียวโกะเขียนว่า "ฟูวะ" น่ะ นามสกุลของโช ไม่ได้เขียนชื่อ "โช" หรอก
ความจริงพี่อ่านจากของจีน ซึ่งก็จะเขียนชื่อตัวละครตามตัวคันจิไปเลยบ้าง ทับศัพท์เสียงบ้าง อ่านแล้วก็แอบฮาชื่อตัวละครเหมือนกันนะ
เช่น
ซึรุงะ เรน = ตุนเฮ่อ เหลียน
โมกามิ เคียวโกะ = จุ้ยซ่าง กงจื่อ (ส่วนชื่อในการแสดง "เคียวโกะ" อ่านว่า "จิงจื่อ")
ฟูวะ โช = ปู๋พ่อ ซ่าง (ส่วน "โชทาโร่" คือ "ซ่างไท่หลาง")
ไม่รู้คนญี่ปุ่นรู้สึกยังไงกับชื่อที่เขียนเป็นคันจิ แต่พี่ดูชื่อพวกนี้ในฐานะภาษาจีนแล้วแปลกประหลาดมาก แบบว่าคนจีนเขาจะไม่ตั้งชื่อกันแบบนี้หรอก มีน้อยชื่อมากที่จะไม่ดูประหลาด v_v"
ตอบ praewchan
อ่านค่ะ แต่อ่านไม่จบ อาจจะเพราะมันเฉพาะทางเกินไปและยาวเกินไปมั้ง อ่านไปแค่เล่ม 10 ท้ายๆ และพี่ชอบเรื่อง "The perfect world of Kai" หรือชื่อไทยสุดอุบาทว์ว่า "วัยกระเตาะ ตึ่งตึงตึ๊ง" มากกว่าน่ะ ตอนนี้ออกถึงเล่ม 17
โพสต์เมื่อ 2 เม.ย. 2555, 23:22
อ๋อ ภาพสุดท้ายด้านล่างของสแกนมีตัวอักษรเล็กๆ ใต้กรอบ ชี้ไปที่เคียวโกะกำลังเขียนอะไรบางอย่างอย่างเมามันส์ ตรงนั้นเขียนว่า เคียวโกะอยู่ในกระบวนการเขียนคำว่าโช ค่ะ (ก็คือเคียวโกะยังเขียนไม่เสร็จ กำลังเขียนคำว่าโชอยู่ตอนโมโกะซังเห็นป้ายฟูวะค่ะ) ซึ่งตรงนี้ถ้าไม่ได้ลองแปลตอนอ่านปกติแทบจะไม่สังเกตเห็นด้วยซ้ำค่ะ (เพราะตัวมันเล็กมาก)
จริงเลยล่ะค่ะ ชื่อตัวละครการตูนญี่ปุ่นแทบจะทุกตัวพอแปลออกมาเป็นจีนแล้วจะตลกมากเลยค่ะ โดยเฉพาะชื่อที่ลงท้ายด้วยโกะ พอเป็นจีนกลายเป็นจื่อ..... /me กลิ้งๆๆๆๆ มีหลายชื่อที่ตอนเป็นภาษายุ่นแล้วฟังเพราะ แต่พอมาเป็นจีนนี่แบบ... ไม่ไหวแล้วนะ
ส่วนใหญ่ชื่อจริงที่ถอดออกมาแล้วโอเคจะเป็นชื่อคันจิเดียว ไม่ก็ชื่อดอกไม้ เช่น รันเป็นหลัน (แต่อย่างเร็นเป็นเหลียนที่แปลว่าดอกบัวเนี่ย = =" ก็ไม่ไหวนะคะ)
ส่วนนามสกุล... ไม่มีทางเวิร์คค่ะ ส่วนใหญ่นามสกุลคนญี่ปุ่นใช้คันจิสองตัวอยู่แล้ว ไม่มีคนจีนคนไหนมีแซ่เหมือนนามสกุลคนญี่ปุ่นหรอกมั้งคะ (ฮา)
ที่เซ็งคือละครไต้หวันที่เอาการ์ตูนญี่ปุ่นมาทำ ชอบยกชื่อตัวละครแบบแปลตามตัวคันจิมาใช้แบบตรงๆ ไม่มีดัดแปลงไม่มีแก้อะไรเลย ชื่อของตัวละครก็เลยตลกมาก อย่าง Skip Beat ก็ยกมาโต้งๆ เกือบทุกตัว ยกเว้นเคียวโกะ (เปลี่ยนเป็นกงสี่ ใช้ กงที่เป็นวังกับสี่ที่เป็นอักษรคู่มงคลอ่ะค่ะ = =") ยกตัวอย่างอีกเรื่องที่เคยดูแล้วก็ F4: "เต้าหมิงซื่อ" (โดเมียวจิ ทสึคาสะ) "ฮัวเจ๋อเล่ย" (ฮานาซาวะ รุอิ) เหมือนกับ SB ที่เปลี่ยนชื่อนางเอก แต่ชื่อซันไช่ก็ตลกอยู่ดี
ความจริงชื่อจีนแปลงเป็นญี่ปุ่นก็น่าจะฮาพอกันนะคะ ยิ่งพวกที่ถอดเสียงมายิ่งฮา มีการ์ตูนญี่ปุ่นหลายเรื่องที่ใช้ Setting เป็นจีนโบราณ พออ่านชื่อตัวละครทีก็พยายามนึกว่าชื่อจีนน่าจะเป็นชื่ออะไร แล้วก็เดาผิดค่ะ พอมาแกะคันจิที่ใช้ อ่านชื่อเป็นภาษาจีนก็ฮาได้อีก มันไม่เห็นเหมือนชื่อจีนเลยซักนิด :P
โพสต์เมื่อ 2 เม.ย. 2555, 23:47
ชื่อเคียวโกะจะมี 2 ชื่อน่ะ คือชื่อจริงดั้งเดิม โมกามิ เคียวโกะ ตัวคันจิจะออกเสียงตามแบบจีนว่า "จุ้ยซ่าง กงจื่อ"
ส่วนชื่อในการแสดง "เคียวโกะ" ตัว "เคียว" ใช้ตัว "จิง" ที่แปลว่าเมืองหลวง และเป็นตัวเดียวกับอักษรแรกของชื่อเมือง "เกียวโต" เพราะเคียวโกะเป็นคนเกียวโต
คิดว่าตัว "กง" กับตัว "จิง" ในภาษาญี่ปุ่นคงจะอ่านออกเสียงว่า "เคียว" เหมือนกันนะ เพราะทั้งเวอร์ชันไต้หวันและฮ่องกงก็เขียนออกมา 2 แบบนี้ทั้งคู่เลย
ส่วน "เรน" หรือ "เหลียน" อันนี้ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม "ดอกบัว" ในภาษาญี่ปุ่นถึงกลายเป็นชื่อผู้ชายไปได้ เพราะในภาษาจีนเป็นชื่อผู้หญิง และความจริงโดยทั่วไป ไม่มีใครเขาตั้งชื่อผู้ชายเป็นดอกไม้กันนะ ภาษาไทยยังไม่ตั้งเลย...
ภาษาจีนมีแซ่ซ้อนนะ คือแซ่หลายพยางค์ อย่าง ซือหม่า (สุมา), มู่หรง, ซือถู, ซ่างกวน ฯลฯ อาจจะมีที่แซ่เหมือนของญี่ปุ่นบ้างมั้ง แต่พี่ยังไม่เคยเจอ (จะว่าไปพี่ก็เคยเห็นแซ่คนญี่ปุ่นแค่ไม่กี่คนเองล่ะนะ)
ตอนพี่เรียนที่ปักกิ่ง ในคลาสมีนร.ญี่ปุ่นเยอะมาก (ยิ่งเทอมแรกบ้าบอสิ้นดี ทั้งคลาส 17 คน พี่เป็นคนไทยคนเดียว ที่เหลือ 16 คนญี่ปุ่นหมดเลย ตอนพักเบรกงี้ภาษาญี่ปุ่นดังว่อนไปทั้งห้อง...) อาจารย์ที่สอนก็เรียกชื่อพวกเขาตามเสียงจีนทั้งหมดนะ พี่ก็เรียกตามอาจารย์ เว้นแต่รูมเมทที่รู้เสียงอ่านญี่ปุ่นของชื่อเขา ก็จะเรียกตามเสียงญี่ปุ่น เพื่อนรูมเมทพี่ก็เรียกชื่อเป็นเสียงญี่ปุ่นตามรูมเมท
มีเรื่องตลกคือ สมัยพี่เรียนมหาวิทยาลัยกับตอนไปเรียนที่ปักกิ่ง ดูเหมือนหน้าพี่จะเหมือนคนญี่ปุ่นกับเกาหลีมาก ตอนไปปักกิ่งเทอมแรก เมทเป็นคนญี่ปุ่นที่อายุเท่ากัน เธอก็พาไปแนะนำร้านค้าในมหา'ลัย ระหว่างทางเดินสวนกับเพื่อนคนญี่ปุ่นของเธอ เธอก็แนะนำพี่ด้วยภาษาจีนว่าชื่อนี้ๆ นะ เป็นรูมเมทฉันเอง พอพูดไปถึงว่าเป็นคนไทย เพื่อนเขาก็บอกว่า "อ้าว คนไทยหรอกเหรอ ถึงว่าทำไมเป็นคนญี่ปุ่นแท้ๆ ต้องกระแดะแนะนำตัวเป็นภาษาจีนด้วย"
แล้วก็ตอนอาจารย์ที่เป็นเพื่อนของอาจารย์ที่ไทยของพี่แวะมาทักทายที่ห้อง พี่เปิดประตูรับ ท่านเห็นหน้าพี่ก็ถามว่า "รูมเมทคนไทยของเธออยู่ไหม?" พี่ตอบว่า "หนูนี่แหละค่ะคนไทย ส่วนรูมเมทคนญี่ปุ่นตอนนี้ไปเรียนค่ะ"
การ์ตูนญี่ปุ่นที่ setting เป็นจีนโบราณ ที่ชื่อตัวละครเป็นภาษาจีนแล้ว (ส่วนใหญ่) ไม่ประหลาดก็มีนะ คือเรื่องไซอุนไง
โพสต์เมื่อ 3 เม.ย. 2555, 00:13
ยังติดใจเรื่องตอนพิเศษที่ 131.5 ซึ่งไม่มีลงในหนังสือ คิดว่าน่าจะมี 2 เหตุผลที่เป็นไปได้ คือ
1. ต้องการให้เป็นตอนที่มีลงเฉพาะในนิตยสารเท่านั้น เพื่อเพิ่มยอดขายของนิตยสาร
2. เนื้อหาของตอนพิเศษไม่สมควรจะนับรวมเป็นเนื้อเรื่องของเรื่องหลัก คือเหมาะแค่เป็นเนื้อหาที่แต่งเล่นสนุกๆ
หรือไม่ก็อาจจะทั้งสองข้อ เพราะพูดถึงเนื้อหาแล้ว การให้เคียวโกะให้ตุ๊กตาเหมือนจริงของเรนกับมาเรีย มันก็ออกจะเป็นการทำร้ายจิตใจเรนแรงเกินไปอยู่เหมือนกันนะ อีกอย่างเรื่องที่เคียวโกะทำตุ๊กตาเหมือนจริงของเรน เคียวโกะปิดบังไม่กล้าให้เรนรู้ และมีแต่โมโกะกับมาเรียที่เคยเห็น การที่เคียวโกะจะมอบให้มาเรียต่อหน้าเรนและทุกคน จึงเป็นการไม่สมเหตุสมผลอยู่บ้าง ถ้าว่าให้แบบแอบๆ นี่ยังพอว่า
แล้วการทำตุ๊กตาเหมือนจริงของคนอื่น ถ้าทำเก็บไว้เองก็ยังว่าเป็นสิทธิส่วนบุคคล แต่การทำให้คนอื่น โดยมารยาทควรจะขออนุญาตเจ้าตัวต้นแบบของตุ๊กตาก่อน โดยเฉพาะต้นแบบเป็นรุ่นพี่ที่นับถือและคอยช่วยเหลือมามากมายด้วยแล้ว เพราะงั้นการที่ตอนพิเศษนี้เป็นได้แค่ตอนพิเศษที่ไม่ถูกบรรจุลงในฉบับรวมเล่มซึ่งจะทำให้มันเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อเรื่องหลัก ก็พอจะเป็นที่เข้าใจได้ แต่หวังว่าจะมีลงให้ตอนท้ายของเล่มจบนะ เพราะยังไงก็แอบเสียดายอยู่ดี
โพสต์เมื่อ 3 เม.ย. 2555, 15:03
เห็นด้วยเรื่องที่พี่หลินคิดว่าตอนพิเศษนี่น่าจะเป็นตอนที่ทำขึ้นมาสนุกๆ เพราะคิดว่าเคียวโกะไม่น่าจะเอ่ตุ๊กตาเร็นมาให้มาเรีย ถึงจะเอ็นดูมาเรียจังมากแค่ไหนก็เถอะค่ะ มันมีความไม่เหมาะสมหลายๆ อย่าง แล้วเคียวโกะก็ออกจะเคารพเร็นซะขนาดนั้น
ขนาดในเว็บสแกนนอกบางเว็บยังไม่มีตอนพิเศษตอนนี้เลยค่ะ แต่จะมีในเล่มต่อๆ ไปรึเปล่า อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ^^"
โพสต์เมื่อ 3 เม.ย. 2555, 21:10
วุ่นรักนักดนตรี เฉพาะทางเยอะจริงๆ
แต่แพวมีความสามารถพิเศษ อ่านข้ามๆไปได้แบบไม่ติดใจอะไรค่ะ
พออ่านถึงตอนอธิบายก็ข้ามๆพอจบเล่มอย่าได้ถามอะไรที่มีสาระภายในเล่มแพวจำไม่ได้เลย 555
โพสต์เมื่อ 3 เม.ย. 2555, 21:46
นภาภรณ์@ เรื่องที่ถามถึงชื่อเรื่องว่า Blue war (รักต้องเศร้าเพราะเราแหวว) ค่ะ
เรื่องนี้เราทันซื้อเก็บเหมือนกัน เพราะมันเป็นแนวเรื่องแฟนตาซีที่แปลกประหลาดมากกก!!! แต่ก็ยังไว้ลายความฮาอยู่เหมือนเดิมล่ะนะ เรื่องนี้ออกมาสั้นๆแบบจบไม่เคลียร์ แค่ 2 เล่มจบเองค่ะ
โพสต์เมื่อ 3 เม.ย. 2555, 22:08
แป้ง@ ในรวมเล่มของไทยเฉลยแล้วนี่คะ ว่าเคียวโกะให้ของขวัญอะไรกับเรน (เลยกลายเป็นที่มาของ "จูบขอบคุณที่แก้ม" ที่ทำเอานางเอกของเราสติกระเจิดกระเจิงไปไกลกว่าจะกู่กลับ ฮ่าๆๆ)
ทำไมเราคุ้นๆว่า ตอนพิเศษนี่รวมเล่มในไทยก็ออกมาแล้วกันหว่า ในเวปสแกน(สแกนEng น่ะค่ะ) ก็ยังมีตอนพิเศษออกมาเลยนี่คะ หรือเป็นเพราะพวกพี่หลินอาจจากเวปสแกนจีนกัน 
โพสต์เมื่อ 3 เม.ย. 2555, 22:24
@yodel ตอนพิเศษนี้ไม่มีในรวมเล่มไทยแน่นอนค่ะ เว็บสแกนอิ๊งมี แต่ไม่ได้มีทุกเว็บค่ะ (mangafox มี แต่ mangareader ไม่มี)
ส่วนที่เร็นหอมแก้ม เร็นหอมแก้มขอบคุณเคียวโกะที่ทำเจลลี่ไวน์ให้ต่างหากค่ะ ซึ่งเจลลี่ไวน์อันนั้นก็เหมือนเคียวโกะทำช็อกโกแลตให้เร็นดีๆ นี่เอง ส่วนของขวัญวันเกิดยังไม่ได้แกะค่ะ
โพสต์เมื่อ 3 เม.ย. 2555, 22:39
ใช่ ของขวัญวันเกิดทีเคียวโกะให้เรนยังไม่ได้แกะ สงสัยเหมือนกันว่าข้างในมีอะไร
คิดว่าในรวมเล่มของญี่ปุ่นก็ไม่น่าจะมีตอนพิเศษนั้นนะ ไม่งั้นฉบับแปลไทยและแปลจีนก็ต้องมีแล้ว เพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องตัดตอนพิเศษนี้ทิ้งไปนี่หากมันมีอยู่ในฉบับรวมเล่มของญี่ปุ่น
แพรวลองไปอ่านเรื่องวัยกระเตาะฯดูสิ จากที่เคยมีคนตั้งกระทู้โหวตในห้องการ์ตูนของ Pantip คนที่ชอบวัยกระเตาะฯมีมากกว่าคนที่ชอบวุ่นรักฯนะ
โพสต์เมื่อ 3 เม.ย. 2555, 23:07
ไม่ทราบว่าแบบที่คนแสดงเนี่ยเป็นชาวญี่ปุ่นหรือชาวจีนค่ะ?
แบบว่าอยากดูมากๆเลยอ่ะค่ะ Q[]Q
คลั่งไคล้เรน~ หลงใหลเคียวโกะ~ รักมาเรีย~ รักคานาเอะ~ ชอบเรโน~ ชอบโช~
>[]< ไม่อยากจะบอกเลย ว่าเรื่องนี้ ตัวละครผู้ใช้มีเยอะมาก ใช้เปลืองมาก~!!!
ที่เคียวโกะเรียกคานาเอะว่าโมโกะ เนี่ยหมายถึงอะไรอ่ะค่ะ?
ปล.แบบอนิเมชั่นเขียนบอกจะทำภาค 2 ไม่เห็นทำสักกะที....ฌหมือน Gakuen Alice เด๊ะ เลย T^T
โพสต์เมื่อ 4 เม.ย. 2555, 04:19
กรี้ดดดดดดด ชอบเรื่องนี้มากๆเหมือนกันค่ะ เคยอ่านแบบแปลไทยในเน็ต ถึงกับทนไม่ไหวต้องซื้อของจริงเลยทีเดียว
ส่วนตัวคิดเหมือนคุณหลินโหม่วเลยค่ะ "เป็นการ์ตูนไม่กี่เรื่องที่คิดว่า พระ-นาง เหมาะสมกันมาก" (หลายๆครั้งอ่านการ์ตูนแล้วคิดตลอดค่ะ ว่า นางเอกอย่างนี้ทำไมถึงชอบนะ พระเอกคนนี้ทำไมถึงดีนะ เจอเรื่องนี้นี่หลงทั้งเรนทั้งเคียวโกะเลยค่ะ)
ส่วนตัวอ่านแรกๆแล้วค่อนข้างชื่นชมในความสามารถของเคียวโกะ จนไปเรื่อยๆก็อยากดูไปเรื่อยๆว่าเธอจะสามารถทำอะไรได้แค่ไหนนะ ยิ่งตอนที่เป็นัตสึได้นี่ เราแทบกรี้ดดด เป็นผู้หญิงที่เท่จริงๆ เท่แบบใครเห็นก็ต้องยอมรับ > <
ส่วนตัวยัีงไม่ได้อ่านแบบ แสกนอิ้งค่ะ อ่านแต่ของไทยถึงเล่ม 25 ตอนนี้เลยค่อนข้างกรี้ดกับคุณเีรนตอนฉากเยลลี่ > <!!
แอบเห็นด้วยอีกนิดนึงเรื่องบีเกิ้ล 555 จริงๆถ้าเป็นการ์ตูนเรื่องอื่น พ่อหนุ่มคนนี้ต้องดังแน่ๆ มาเจอเรื่องนี้ดับเห็นๆ
ปล. จริงๆก็แอบเสียใจว่า เรื่องนี้กระแสไม่ค่อยมากมายเท่าไรเลย ไม่ค่อยมีคนอ่าน หรือรู้จักเท่าไร ทั้งๆที่เราคิดว่าเป็นการ์ตูนติดอันดับเราเลยแหละ (ค่อนข้างอึ้งกับเคียวโกะ บทจะสวยเธอก็สวยตะลึง บทจะซื่อเธอก็ซื่อเหลือนเกิน) สรุปแล้วเรื่องนี้ดีจริงๆค่ะ ติดทอปเทนเราสุดๆ > <b
โพสต์เมื่อ 4 เม.ย. 2555, 17:55
ปิงเฟยอี๋ @ ตอบไม่ได้เหมือนกัน ทุกข้อที่ถามนั่นแหละ ดังนั้นขอผ่าน ให้คนที่รู้มาตอบให้แทนแล้วกันนะ ^^"
T.K. @ ไม่ได้เจอกันนานเลยหรือเปล่า? ^^ อาจเป็นได้ว่าที่เรื่องนี้ไม่ฮิตในไทย เพราะเล่ม 1 ไม่ค่อยสนุก พี่เพิ่งเจอเพื่อนคนหนึ่งเคยอ่านเรื่องนี้แค่เล่ม 1 แล้วไม่สนุก จึงไม่คิดจะอ่านต่อ (ตอนนี้พี่ลากมาดูกระทู้นี้จนเพื่อนเปลี่ยนใจเรียบร้อยแล้ว)
ชอบที่จะเห็นเคียวโกะในบทบาทต่างๆ เหมือนกัน ชอบนัตสึด้วย เท่ได้ใจจริงๆ ^^
แต่แอบขำเวลาเคียวโกะบทหลุดที่จะมีเป็นภาพวิญญาณตัวละครนั้นดวงเล็กๆ ลอยออกมาจากตัว ทั้งขำทั้งน่ารักเลย เรนก็มีเจ้านี่เหมือนกันตอนแสดงเป็น Cain
โพสต์เมื่อ 4 เม.ย. 2555, 18:39
เอ เหมือนเคยผ่านตาเป็นละครทีวีของไต้หวันหรือเกาหลีนี่แหละที่เอามาทำฟนังอ่ะแค่ดูไม่กี่ตอนเองเพราะในหนังทำเว่อร์เกิน
yuechan
โพสต์เมื่อ 1 เม.ย. 2555, 22:36